Na de kinderboeken van Roald Dahl gaan ook de thrillers van Agatha Christie worden gecensureerd nadat ‘sensibele lezers’ zich over deze ronduit ‘schandalige’ literatuur hebben gebogen…

Om schier eindeloze redenen ben ik van mening dat onze (vooral westerse) wereld in TGV-tempo aan het verpreutsen is. Op de sportclub douchen met je onderbroek aan en zo, u weet wel…

Als we dit doortrekken gaan dadelijk de mensen thuis dat ook doen (met een speciale ‘badlijn’ douchen bedoel ik), om van hun kinderen nog grotere windeieren te maken dan ze al worden door alle misplaatste bezorgdheid…

Het zijn wat mij betreft ziekelijke vormen van hypercorrectheid. De lijn doortrekkend moet je dadelijk ook nog het woord slaaf gaan vervangen door een of ander van alle realiteit ontdane lexicale helderheid…

Slaaf wordt dan vervangen door: een door koloniale overheersers in een ver verleden buitgemaakt of in gevangenschap geboren donker-, rood- of geelhuidig, soms diklippig met kroes- of stijl haar uitgedost, soms geen baardgroei ontwikkelend menselijk wezen van het geslacht Homo sapiens, dat door hun koloniale overheersers werd uitgebuit om zonder salaris, andere emolumenten of toegestaan lidmaatschap van een vakbond in gevangenschap te moeten werken, uitsluitend ten bate van deze overheersers…

In de nabije toekomst worden er speciale woordenlijsten achterin boeken afgedrukt om de leesbaarheid van die boeken, vanwege censuur op ‘kwetswoorden’, nog enigszins te behouden…

Het is werkelijk een wonder dat de uitgever van de Agatha Christieboeken, HarperCollins, niet aan de bezitters van de oorspronkelijke, vermaledijde uitgaven vraagt deze in de papiercontainer te werpen dan wel in de (brandende) open haard…

Dat lijkt me fase twee van deze waanzin van hypercorrecte censuur. Tegelijkertijd weet ik best dat mijn ergernis bij dit gebeuren weinig tot niets aanricht. Het enige dat ik kan doen is van me laten horen, waarvan akte…

Min of meer vergelijkbaar is aan de hand bij Extinction Rebellion, die zich gister alweer wederrechtelijk toegang verschafte tot een vliegveld, door het hek kapot te knippen. Ditmaal was Eindhoven Airport de pisang…

Maar er lijkt toch een publieke kentering op til te zijn. Was er aanvankelijk nog enige sympathie voor deze club complotdenkerachtige idioten, de publieke opinie lijkt nu korte metten te willen maken met dit huftergedrag…

Want als je maar doorgaat met steeds hetzelfde te benadrukken, en daarbij dingen doet die niet mogen maar die nauwelijks bestraft worden, dan krijgt de gemiddelde brave burger daar een probleem mee…

Burgers hebben er een broertje dood aan als de politie asociaal protestgedrag zelden of niet bestraft. Het is oneerlijk. Terwijl die gewone burger bij de geringste misstap al een bekeuring krijgt…

Ook vanuit de politiek hoorden we gister terecht hardere woorden. Hopelijk gaat er op korte termijn een lik-op-stukbeleid komen, door hogere boetes uit te delen en ze langer in detentie te houden…

En – dat mag best als dreigement worden geuit vind ik – het toekennen van een strafblad voor structurele overtreders! Bijvoorbeeld voor al dan niet vastgeketende activisten die keer op keer niet bereid zijn uit vrije wil de protestlocatie te verlaten…

Voorts dienen alle gemaakte kosten op deze dwarsliggers te worden verhaald. Daarbij wordt geen ruimhartig beleid gehanteerd, die tijden zijn voorbij. Ook qua kosten dus lik-op-stuk. Pats boem! Hatsekidee!…

Geen genade meer voor dat wat ik al jaren burgerlijke verhuftering noem. Mensen moeten leren wat het betekent om in een relatief hoog-beschaafd land te wonen, als men aan die beschaving tornt…

Verhuftering de kop indrukken is het minste wat je kunt doen, ter voorkoming van het steeds verder oprekken ervan. Dat principe kun je op alles toepassen. Handhaven heet dat, toetsend aan de met ons allen opgestelde regels…

De tijd van genade is wat mij betreft voorbij. De wereld is bikkelhard geworden, omdat nu eenmaal een feit is dat te veel zachte heelmeesters onze toch al ontstoken wonden doen stinken…

En toch. Een goed potje relativerend kom ik ook tot de conclusie dat als ik moet kiezen tussen geen heelmeester, en een zachte, dat dan toch die zachte beter is…

Dat proces, om dan maar toe te geven aan de minst slechte keuze, zit in vrijwel alle gelederen van de samenleving verweven. Het ten onrechte als positief bestempelde ‘het kan altijd slechter’ heerst met harde hand…

Het is een soort gedrag dat geboren wordt uit wanhoop, dat we geleidelijk aan genoegen nemen met ‘steeds minder’, na maar lang genoeg te zijn bestookt door allerlei negatieve elementen…

Van kritisch gaat het naar eerst tolerant of verdraagzaam, en vervolgens naar murw. Als de maatschappij maar lang genoeg op je losbeukt, wordt alles relatief. Murwy’s Law, dat is wat het wordt…

Barfman