Het kan natuurlijk aan mij liggen, wat later, als je kritisch terugblikt, vrijwel altijd het geval is. Maar ik heb al jaren de stellige indruk dat op 1 mei, Dag van de Arbeid, er minder animo is om te werken…

Vroeger, toen ik nog een jonge, vooral naïeve werknemer was, deed ik er op deze dag altijd een schepje bovenop, bang als ik was dat men mij zou betrappen op gelummel…

Met de kennis van nu, na een lang leven zwoegen, leun ik, lichtjes provocerend, op mijn gemakje achterover in mijn ergonomisch verantwoorde, onder auspiciën van vakbond en arbeidsinspectie geplaatste bureaustoel…

Als dan mijn baas, of beter nog, mijn bazin, want we leven in verwarrende matriarchale tijden, plots aan mijn bureau staat, en me met een vernietigende, op het randje van ongewenste intimidatie balancerende blik aankijkt, dan glimlach ik haar toe…

Niet agressief of provocerend, maar minzaam, zodat mijn blik naar haar betekent: “Rustig aan hè! Als ik mijn overheerlijke instantkoffie uit de automaat op heb, dan ga ik verder hoor. Koel even af joh, anders loop ik subiet naar de klachtenfunctionaris”…

Dit alles borrelde zojuist boven terwijl ik aan deze braakbal begon. Ik weet zelden waar ik het over wil gaan hebben, ik laat me verrassen, door mezelf. Daar kun je natuurlijk van alles van vinden…

Maar daar gaat het nu niet om. Dagblad Trouw openslaand, eerst kijkend naar mijn favo blz (2), de rubriek personalia, schiet me te binnen dat de fantasie die ik vorige week in een opwelling had over Bruce Springsteen, wie weet wel gaat uitkomen…

Bruce for President, suggereerde ik toen. Nu blijkt dat niemand minder dan Michelle Obama, de oude First Lady, in het achtergrondkoortje van Bruce heeft opgetreden, met ervoor een etentje met Bruce en hubby erbij…

Deze verhouding, The Boss als lead singer vs Michelle als background singer, die thuis overigens zwaar de broek aan had toen haar hubby baas van de VS was, en dus ook een soort van Boss kan worden genoemd, kan bepalend worden de komende tijd…

Ik denk dat we hier de juiste verhouding zien om Donny Boy Trump uit te dagen: Springsteen for Prez & Obama for Vice, als Running Mate. En reken maar dat Obama veel zichtbaarder zal zijn dan Kamala Harris…

Om dan vier jaar later de eerste vrouwelijke President van de VS te worden – en tegelijk de eerste zwarte vrouw, nadat haar man al eerste zwarte man was in dat ambt. Dan kan Barrack haar Running Mate zijn…

Ja, ik gun mijzelf even deze frivole uitdieping van mijn fantasie. In dezelfde rubriek personalia een ander item over een zwarte held, al bedoel ik een gevallen held: de rapper Ye (= Kanye West)…

Adidas, zijn grootste trainingspaksponsor, klaagt Ye aan voor antisemitische uitlatingen. Ook Ye wilde nog niet zo lang geleden Prez worden, toen hij in een langdurige roes van coke was blijven hangen…

Opmerkelijk is dat Adidas een Duitse firma is, de oprichters waren nazi’s. Zodat nu voor eens en altijd uit de wereld kan worden geholpen dat Duitsers nog steeds antisemitisch zijn. Adidas heeft dat maar mooi even gelogenstraft…

Dus die imbeciel van een Ye kan definitief worden afgeschreven, als een failliete boedel. Toen hij nog zeer populair was vond ik hem ook al een buitengewoon irritant subject. Over smaak kun je beter niet al te lang twisten…

Meer nieuws: jonge boeren van de BBB willen aandacht, ze vinden dat ze worden overstemd door hun oude boerin-baasje Carolientje. Nu komt er een jongerenafdeling, erg fantasierijk de BBB Jong genoemd…

Weer heel andere boeren hebben gister het Mokumse ruziezoekersclubje de KNVB-beker ontfutseld. Dat laat mij de hele dag glimlachend handen wrijven, omdat de torenhoge arrogantie is verslagen door de ‘ijverzuchtende’ underdog van het boeren erf…

Een vorm van gerechtigheid, nota bene in het stadion van de club die kampioen wordt, zegt men. Nu heb ik gelukkig totaal geen verstand van voetbal, al kan ik van mezelf wel zeggen dat ik aardig overweg kan met emoties. En voetbal = emoties. Zegt men…

De boeren wonnen met strafschoppen. Waarin een prachtige betekenis zit opgesloten: de mannen van de altijd nogal emotioneel acterende Tadic zijn zwaar gestraft, met schoppen haha! Nog wel Tadic’ specialiteit…

Laat ik ophouden, want anders krijg ik nog eens een vol stadion met woeste aanstekergooiers achter me aan. En ik ben te laf om de confrontatie met zulke lui aan te gaan. Daar kun je maar beter meteen eerlijk over zijn…

Ik had het zojuist over de First Lady. In de VS heb je ook een First Republic Bank. Ongelooflijk, dat zoiets bestaat. Afgelopen week kwam deze bank in zwaar weer terecht, en zou nog maar 3% waard zijn van de koers van een week ervoor…

Hopelijk is dat een voorbode voor de koersval die de ‘Republicans as a whole’ gaan maken bij de komende verkiezingen. Wat mij betreft slaan ze elkaar daar denkbeeldig de hersenpan in, in de zucht naar het leiderschap. Kom op Ye! Je kunt het!…

Barfman