De begindagen van mei zijn verwarrend. Bekneld tussen 1 mei (die rare Dag vd Arbeid), 4 mei (Dodenherdenking) en 5 mei (Bevrijdingsdag), zijn vandaag 2 mei, maar ook morgen 3 mei, van die verweesde dagen…
De doden herdenken, dat doen de katholieken ook al op 2 november, en het vieren van de bevrijding van de Duitsers, dat doet men onder de rivieren op heel andere data dan erboven…
Dat heb ik altijd vreemd gevonden, dat Bevrijdingsdag bepaald is op een dag dat het laatste stuk van ons land is bevrijd, met het zetten van handtekeningen in Hotel de Wereld…
Het geeft wat mij betreft aan dat ook toen al, in 1945, het boven-rivierse wereldje zichzelf belangrijk vond. Zie vandaag de dag het veel zo niet allesbepalende kliekje in Den Haag en ook te Mokum, onze Capitool…
Ondergetekende is geboren ten zuiden van de grote rivieren, die het land in tweeën snijden. Zowel letterlijk als niet letterlijk. Dat laatste betekent wat mij betreft dat ze ook voor verschillen en tegenstellingen hebben gezorgd…
Zoals het vieren van de bevrijding (diverse tijdstippen), of Carnaval (overwegend in ‘t zuiden). Maar ook Luilak (alleen in ’t noorden), carbid schieten (idem), immense houtvuren (idem) en schutterijen (zuiden)…
Waar ik nu naar toe wil met dit minibetoog, weet ik zelf nog niet. Waarschijnlijk, denk ik nu, is het om aan te geven dat er sprake is van diversiteit onder de ons landje bevolkende menselijke populatie…
Net zoals bij dieren er sprake is van biodiversiteit, al neemt die af. Dit woord is erg populair bij de bezorgde kant van de samenleving. En impopulair dan wel wordt het onderschat in bijvoorbeeld de agrarische sector…
Maar goed, dit jaar wordt het nog complexer. Want 5 mei wordt opgevolgd door 6 mei, de Coronation Day van King Charles III van Groot-Brittannië plus overzeese delen…
Al ben ik totaal geen Monarchist (van ons eigen Koningshuis), eerder het tegendeel, het Koninklijk Gebeuren daar in het VK is veel boeiender dan dat miezerige gekneuter hier in de ruftende polder…
Ik heb mezelf wel eens afgevraagd, als ik een Brit was, of ik dan een aanhanger van de Monarchie zou zijn. Deze pijnlijke vraag moest ik dan steeds beantwoorden met een schoorvoetend ‘yes’…
Niet dat ik mezelf in gedachten, met een vlaggetje in de hand, aan het parcours zou zien staan als daar de zittende Monarch in een stoet voorbij zou komen. Maar wat wel, dat weet ik ook niet…
Vandaag bivakkeren er al mensen aan de route die Charles komende zaterdag aflegt. Ze slapen onder stukken zeil op een stretchertje, en zeggen daar comfortabel mee te zijn, omdat men het gebeuren niet wil missen…
Het is wat mij betreft waanzin, want je ziet alles nergens zo goed als in de eigen luie stoel voor de tv, voorzien van alle gemakken zoals hapjes en drankjes, plus de wc binnen handbereik…
Of ik zaterdag ga kijken? Ja, ik denk het wel. Enige tijd vermoed ik, een uurtje of zo. Dat is langer dan ik ooit naar onze vaderlandse Koninklijke optochten en partijtjes heb gekeken. Ik bedoel alle tijd van mijn leven opgeteld…
Kijk, die Britten weten er tenminste nog een spektakel van te maken, met knallende ruzies en vuilbekkende autobiografieën die tientallen miljoenen opleveren, terwijl nota bene een spookauteur de boel heeft opgeschreven…
Hoeveel geld zou onze Koning van een uitgever krijgen als hij zijn roemruchte verleden op papier wil laten zetten? Ik vrees ervoor, dat hij een flinke zak geld mee dient te nemen, om de uitgever te overtuigen dat het om een nuttige, profitabele uitgave gaat…
Barfman