Vandaag, 4 mei, de dag dat we onze oorlogsdoden herdenken, hebben we onaangekondigd bezoek gekregen van een wereldster. Niemand minder dan Vladimir Zelensky, leider van het geteisterde Oekraïne…
Insiders wisten natuurlijk al dat hij zou komen, want zulks wordt uitgebreid voorbereid door vele diensten van beide landen. Zojuist zagen we hem op tv in een flits lopen, kleine man tussen ons lange kaaskoppen…
Een aardige redactrice van WNL vroeg hem of hij nog wat ‘messages’ voor ons had. Waarop Vladje zei dat hij ‘many messages’ had. Het was meer dan duidelijk dat hij in grote haast verkeerde…
Reuring alom! Een vreemde dag om op bezoek te komen. Dodenherdenking, dat is echt iets van ons landje, en dus zou ik als regering hebben gezegd: Vladje, kom maar na het weekeinde jongen, dan is ook de vakantie voorbij en is alles weer genormaliseerd…
Maar de kleine Vlad is, heel begrijpelijk, op zoek naar extra wapentuig, zodat hij geen dag langer kon wachten. En dus vonden we dat als landje van kaas en bollen goed, toen we eenmaal uitgepolderd waren…
In het bijzonder de F16, daarin is hij zeer geïnteresseerd. Want die gaan we binnenkort op de vrije markt aanbieden om er nog wat knaken aan te verdienen, nu we die luidruchtige F35, de Joint Strike Fighter, in huis hebben…
Dus ik vraag me af of we deze knieval voor de kleine Vlad gaan maken, door deze knaken te zullen gaan mislopen (als we die F16’s aan hem doneren), omdat Oekraïne natuurlijk geen rooie rotcent meer op de bank heeft staan…
Reuring alom! Tegelijk zag ik dat er vandaag ook een Kinderherdenking is. Een heel goed plan, zo leren we van jongs af aan dat oorlogen vreselijk zijn, en dat daar vele doden bij vallen. Die herdenking is te Madurodam…
Daar moest ik dan toch wel weer wat om gniffelen, om dat op die locatie te doen. Meteen zijn dan daar de oude klanken van de heer Sonneveld, die over Margootje zingt in haar Peugeotje…
Maar ook dacht ik dat het misschien aardig is om daar Zelensky vandaag nog even naar toe te brengen. Daar kan Vladje zich eindelijk een waarachtige reus voelen, al wil ik hem absoluut niet diskwalificeren op zijn daden…
Want die zijn groots, eerlijk is eerlijk, zeker als je beschouwt dat hij nog niet zo lang ervoor cabaretier was, en avond in avond uit bij de Oekraïense Comedy Capers de ene grap en grol na de andere maakte…
Het vervelende vind ik, dat ik in relatie tot die afgrijselijke oorlog in Oekraïne, steeds meer grapjes begin te maken over Zelensky en de zijnen. Dat is natuurlijk zeer verwerpelijk. Maar het gebeurt…
Ik moet mezelf wat vaker tot de orde roepen geloof ik. Idem als ik ons Koningshuis op de hak neem. Prikkels alom! Vandaag in de media een (herhaalde) uitspraak van onze door impopulariteit geteisterde Monarch…
Hij geeft aan nog steeds te worstelen met het oorlogsverleden van zijn familie, in WOII. Daarmee bedoelt hij dat ze als ratten, met de staart tussen de benen, de benen namen, toen eenmaal bleek dat de oorlog een feit was…
Ja, Wilhelmina was toch niet de dappere (verzets-)vrouw die met geheven hoofd de bezetter zou gaan trotseren. Ze liet haar volk in de steek, en nam de hele bups mee naar London…
Ik kan begrijpen dat Willempie daar mee zit, het is hem potverdorie geraden ook! Zijn moeder heeft er nooit ook maar enige spijt bij gehad of openlijk betuigd, waarschijnlijk omdat haar oren en ogen onder het stof zaten van het beeldhouwen…
Daarom vind ik het een uitstekend gebaar van onze WA door uit te spreken dat hij ermee zit. Wie weet is het wel een kentering in zijn gedrag, gaat hij voortaan een voorbeeldig Monarch zijn, zonder fratsen (vakanties, boten, luxe optrekjes etc)…
Maar stiekem zou ik het het allermooiste vinden als hij zich zou gaan ontpoppen als een soort van monogame Boris Becker. Een beetje de patser uithangen, geld als water uitgeven in de jet set met zijn meissie…
En natuurlijk zijn haren iets langer laten groeien. En dan samen met Max de sjieke gokhallen van Monaco en Las Vegas afstruinen. Zeg maar het betere Bimbo-werk…
En Trump bezoeken, via Rio de Janeiro even Bolsonaro de hand schudden, en en passant in Argentinië een tussenstop maken, vindt Maxje fijn. Niet vergeten dan nog wat bloemen te leggen waar wat oude Duitse makkers van Bernhard begraven liggen…
Eerlijk gezegd zou ik dat nog liever zien dan dat belegen, ‘mag ik nog een plakje ham, Maxima’-gedrag bij het ontbijt ’s ochtends, als hij net, morsend, een glaasje karnemelk heeft ingeschonken…
Misschien, heel misschien, zou WA eens in de leer moeten gaan bij die rare snuiter van een Ratelband. Een exclusieve, hoogst persoonlijke inwijding in het Ware Leven…
Lee Towers kan hem dan die swingende popi-jopi-armbeweging bijbrengen, en André van Duin die guitige scheve bek. En Geer & Goor gaan hem dan eerlijk en oprecht leren lachen, vooral om zichzelf…
Barfman