Hij heeft de kroon op zijn werk kunnen zetten, Charles bedoel ik. Een loodzware kroon van meer dan zeven kilogram. Daar moet je een dikke nek voor hebben, om die te kunnen dragen…
Maar dat heeft-ie wel hoor, hij heeft er tenslotte jaren voor kunnen trainen. Zoals een marathonloper zich voorbereidt op die ene, ultieme marathon. Om de onsterfelijkheid te bereiken…
En dan de arme Pim Fortuyn, die toch al heel wat aandacht voor zijn persoontje moet missen afgelopen jaren. Zijn standbeeld is beklad met verf, alsof er een reuzenmeeuw over hem heen vloog en een flinke flats liet vallen…
Het leek wel wat op die slagroomtaart die Pim ooit, nog bij leven, in zijn snufferd geduwd kreeg. Ik heb zelden een politicus sneuer zien kijken dan de onfortuinlijke Pim van toen!…
Ik denk altijd maar zo: beter foute aandacht dan helemaal geen aandacht, toch? Althans, dat denk ik altijd bij mensen die er niet meer zijn, maar in hun leven duidelijk zo dachten: iedere publiciteit is goede publiciteit!…
Ja, gewoon het halfvolle glas, en niet dat sikkeneurige halflege. Ik weet echter niet goed wat ik ermee aan moet, qua glas. Wat ik nou moet of mag vinden van bijvoorbeeld de knokpartij die gister uitbrak in de RAI, waar een Turks stembureau was gevestigd…
De in het buitenland wonende Turken stemmen namelijk eerder dan in Turkije zelf. En ik kan begrijpen dat de spanningen hoog oplopen, nu het falende aardbevingsbeleid van Erdogan zijn positie onder druk heeft gezet…
Ik begin bijna medelijden met de man te krijgen. Maar weet ook dat dit onzin is, omdat hij een meedogenloze schurk is, die met ijzeren vuist ieder windje of burpje tegen hem zal aangrijpen om, zulks de kop indrukkend, aan de macht te blijven…
Wat moet je anders eigenlijk, als je eenmaal op zo’n positie zit, en al jaren een streng, orthodox en dus rechtse wind door je land wilt laten waaien, waarbij ieder tegengeluid meteen wordt ‘gekoppensneld’…
Ik vrees, als ikzelf in die positie zou verkeren, dat ik hetzelfde zou doen. Ja, ik zeg het met enige schroom, maar ik vrees dat het inherent is aan de mens, Homo Sapiens-Ludens, om op die wijze te willen handhaven…
Met speels gemak wordt iedere volkse tegenstand door de plietsie of het leger neergekogeld. Er is zelfs een weldoordacht gevangenisregime dat, als je eenmaal vastzit, je op speelse wijze via martelingen valse verklaringen worden afgedwongen…
Allemaal niets nieuws onder de zon, het is inherent aan onze Menselijke Species. Het is zelfs genetisch vanuit het dierenrijk aan ons doorgegeven. Zie de kat die met een arm muisje solt, en veel dieren die hun prooien levend opeten (bidsprinkhaan)…
Kijk, dat doen wij, mensen, over het algemeen toch netter. Wij doden eerst onze prooien, in onder architectuur gebouwde fabrieken waar gespecialiseerde mensen de consumptiedieren op efficiënte wijze doden, alvorens we ze gekookt, gebakken of rauw opeten…
Maar goed. Er zijn in ons land veel Turkse Nederlanders met een dubbel paspoort. Dat is nou eenmaal zo, en al die mensen hebben het recht om hun plasje te doen over het Turkse beleid heen…
Omdat ze moeilijk allemaal naar Turkije kunnen vliegen om daar in de rij te gaan staan, staan ze alhier in de rij. Vanwege het intens verdeelde land, is dat niet zonder slag of stoot gegaan. Want politiek is, jaja: een berg emoties!…
Inderdaad, zo hoog als de Ararat. Daar ligt trouwens geen ark, want ik heb die berg ooit beklommen. Er is geen boot of wat dan ook te zien. Wel veel stof en gruis en op de top een schitterende toef bevroren slagroom…
Het is een ongelooflijk mooi gebied daar. Maar het kost nogal wat moeite om er te geraken, want die berg ligt in het midden van wat je zou kunnen noemen: een hoop niets!…
Op de top van de berg staande kijk je uit over wat men al jaren in de schoolse geschiedenisboeken noemt: de zijtak van de bakermat van onze (menselijke) beschaving, Iran en ook Armenië. Want de hoofdtak, dat is Irak…
Als je niet beter zou weten, vanuit de geschiedenisboekjes, dan zou je werkelijk niet geloven dat daar in die thans gortdroge, door god en alles vergeten landen ooit de ‘menselijke beschaving’ is ontstaan…
Want het is er een enorme tyfusbende, al sinds ik kan lezen en het nieuws probeer te volgen. Daar zijn allerlei theorieën over vanuit de wetenschap, want hele bergen antropo-, socio- en archeologen hebben zich al over deze thematiek gebogen…
En niet te vergeten de economen, geo(politieke)logen, filosofen en reguliere politicologen, die graag in de opinievorming een dikke vinger in de dito pap willen hebben. Want iedere tak van de wetenschap ziet zichzelf als de belangrijkste…
Misschien moeten we het vanuit ‘de wet van de stimulerende achterstand’ bekijken. Dat alle landen ver van Irak verwijderd, er uiteindelijk hun voordeel mee hebben kunnen doen, dat Irak de eerste was…
Zoals Japan nederig maar slim industrialiseerde na de twee bommen. En dat het verguisde Duitsland na die rotoorlog toch weer een sterke mogendheid werd, zelfs in verenigde vorm…
Ik dwaalde wat af geloof ik. In de RAI was dus een flinke ruzie ontstaan op het stembureau. De plietsie moest en masse uitrukken om de gemoederen te sussen…
Je gaat bijna denken dat zulke taferelen er nu eenmaal bij horen, bij de complexe samenlevingen waarin wij allen leven, of worden gedwongen samen te leven. Want veel andere smaken zijn er niet…
Of moet je zulks ‘labelen’ als ‘de wet van de afnemende meeropbrengst’? Die kreet schoot me te binnen (heb ooit een cursusje economie gevolgd), en ik moest even online nalezen wat het ook alweer betekent…
Zelfs na lezing weet ik niet precies wat ik ermee bedoel. Ja, zo gaat dat vaak met ons brein: er tingelt ergens weg een klok, maar waar die zich bevindt en hoe laat het is, dat blijft onduidelijk. Zoals altijd schiet ik er weer geen zak mee op…
Barfman