Mijn in stilte uitgesproken gebeden zijn verhoord: onze betreurenswaardige inzending naar het Eurovisie Songfestival is zonder enige glans gestrand in de voorronde…

Maar het hele land (exclusief ondergetekende dan) vindt het zo jammer, en ook hebben ze het heel goed gegaan, zegt men. Zelfs Mia en Dion blijven stug volhouden dat ze geweldige artiesten zijn…

En juist dat doet in mij een soort van medelijden opborrelen. Dat ik het, nu ze er uit zijn gevlogen, toch zielig voor ze vind, omdat ze zo dapper zijn doorgegaan, ondanks enkele valse noten, met dat slecht gekloonde liedje van de winnaar van vier jaar geleden…

Hoe heette die ook alweer? Ik ben het alweer kwijt, onze Nederlandse held. Maar goed, morgen is de tweede voorronde, waar onze zuiderburen volgens kenners een goede kans maken op de finale…

Zojuist naar beelden van de voorronde kijkend, die in het nieuws en in Goedemorgen Kwaakland werden uitgezonden, zwol mijn plaatsvervangende schaamte aan tot grote hoogte…

Vooral dat afgrijselijke nummer van Oekraïne, daar lusten de honden geen brood van jongens. Je gaat bijna begrijpen waarom de kleine Tsaar vorig jaar dat cultuur- en smaakloze land is binnengevallen…

Ook al zei ik gister dat hij er opgezwollen uit zag alsof hij al enige poos in het water had gelegen, de getoonde beelden van gister bij zijn jaarlijkse Militaire Fanfare lieten duidelijk een ‘abgespeckte’ Putin zien. Alsof hij mijn woorden had gehoord…

In het kleine stukje dat ik zag, haalde hij stevig uit naar het westen. Alsof er, op de dag dat de Russen in 1945 het nazisme versloegen, uitsluitend nazi’s wonen in het westen. Hij komt er gewoon mee weg, want hij heeft iedereen geëlimineerd die hem kan corrigeren…

Leefde zijn moeder nog maar, dan zou die hem wel een flinke oorveeg hebben gegeven. Want Russische moeders zijn van de harde soort, die deinzen er niet voor terug de eigen kinderen te mishandelen als ze zich misdragen…

Los daarvan, moet er toch onderhand meer protest komen van die moeders, die tevergeefs wachten op de terugkeer van hun zonen van deze zinloze ‘speciale militaire operatie’…

En als dat protest er eenmaal massaal is, kan ik me niet voorstellen dat de kleine Tsaar al die mama’s naar een goelag stuurt, om ze monddood te maken. Dat zou wel ver gaan denk ik…

Maar wie weet vinden er in het geniep al ‘speciale financiële compensatieoperaties’ plaats. Dat die moeders met geld en goederen gecompenseerd worden. Als zulks naar de internationale pers uitlekt, dan heeft men de matroesjka-poppen aan het dansen!…

En dan dat geweldige woord dat Putin over de lippen bracht: Russofobie! Heerlijk, zo’n woord. Mijn dag kan niet meer stuk. En het mooie is, dat hij gelijk heeft, dat wij deze fobie hebben ontwikkeld…

De hersenstichting zegt: “Iemand met een enkelvoudige of specifieke fobie is bang voor één bepaald ding, dier of situatie. Te denken valt hierbij aan angst voor spinnen, de tandarts, hoogtevrees, maar ook angst voor bijvoorbeeld witte knoopjes of vlinders”.

Misschien niet helemaal tegemoetkomend aan mijn betoog, maar vervang spinnen door Russen (als volk) en we zijn vertrokken. Misschien zijn we wel collectief bang voor de Rus, gerepresenteerd door de kleine Tsaar…

En dat is zo omdat die ene kleine Rus, met de vingers aan de knoppen, uit het niets een wilde actie kan ontketenen. Waar wij, het Westen, vrijwel niets tegen kunnen doen, als die wilde actie er komt…

De kans is groter dat je een fobie ontwikkelt als er aan de overkant, daar waar je tegenstander zich bevindt, een wiebelige figuur zetelt, die tegen het krankzinnige aan zit, dan als daar een stabiele figuur zetelt…

Zo simpel is dat natuurlijk. Wij zijn met ons allen rijp om fobieën te ontwikkelen. De voedingsbodem is er, met zo’n type als Putin aan de knoppen. Precies zoals ze in Zuid-Korea collectief fobisch zijn geworden voor de kleine Kim…

Ja, het is een klein verschil, Kim en Krim. Het is maar goed dat Noord-Korea niet vlakbij Rusland ligt, aan de westelijke kant van het imperium bedoel ik. Dan zouden we nog veel meer fobieën hebben ontwikkeld vrees ik…

En dan dat andere stuk ongeluk ‘aus der Reihe’ van Drie: Donny Boy Trump. Die gaat in hoger beroep tegen de 5 miljoen dollar die hij aan die (mij) totaal onbekende schrijfster en journalist E. Jean Carroll moet betalen…

Aldus sprak de rechter gister zo uit. Waarschijnlijk levert het voor haar een batig saldo op, als uiteindelijk dat geld na het hoger beroep haar kant uitgaat. Minus de advocaatlasten en de gederfde inkomsten bedoel ik…

Al zou je niet zeggen dat ze al bijna 80 jaar oud is, als je haar zo frivool en huppelig de rechtbank uit ziet lopen. Kennelijk ‘deed’ Donny Boy het ook met oudere vrouwen, wat ik dan toch een afknapper vind…

Dat vind ik omdat hij zichzelf al decennia lang positioneert als Upper Macho. Nog erger dan de Latino’s & Mexicans die hij zo intens haat. Misschien is dat de reden waarom hij zich als White Macho profileert, die wild om zich heen ‘grabt by the pussy’…

Maar goed, hij heeft het plan opgevat nog één keer te zullen vlammen in zijn lange, toch al zo succesvolle carrière. Ik zeg, laat hem dat maar doen dan, als hij zo nodig nog meer moet bewijzen…

Het enige dat zulke mannetjesputters kunnen doen is tegenvallen. Terwijl hun achterban dat duidelijk anders ziet, want achterbannen zijn er om de Grote Held te blijven steunen, door dik en dun…

Dat is één van de ergste vormen van waanzin, die echter zo gedateerd is als de mensheid. Wij willen iemand kunnen volgen, willen aanbidden, vereren. Tot we een ons wegen, tegen alle logica in…

Barfman