16-5-2023


Kom op jongens! Het blijkt maar 60 uur taakstraf te zijn, waarvan dan ook nog eens 30 uur voorwaardelijk. Dat krijg je als je een aansteker naar iemand gooit, met als gevolg een bloedend hoofd van heb ik jou daar…

Deze straf krijgt die vandalistische voetbalsupporter opgelegd voor het bewust verwonden van een van de voetballers op het veld, in dit geval iemand van het Mokumse voetbalcluppie…

Ik vrees dat er een taakstraf aan de desbetreffende rechter moet worden opgelegd, die veel te soft is in zijn oordeel. Dat denk ik tenminste, als je een voorbeeld wenst te stellen en wilt voorkomen dat iemand dit nog ooit zal doen…

De beste taakstraf voor deze meester is vermoedelijk 5 maal 4 uur aanwezig zijn in het uitvak van een gemiddelde voetbalclub tijdens een wedstrijd. Ik denk dat zo’n bleue man/vrouw dan voor altijd genezen is, en het wel laat om van die flutstrafjes op te leggen!…

Dus zo’n rechter komt er met 20 uur vanaf, ware het niet dat dit zeer efficiënte uren zijn, waar ik alle vertrouwen in heb dat het werkt. Rechters moeten eens uit hun ivoren torens nederdalen en tussen de gewone mensen gaan staan…

Over tussen de gewone mensen staan gesproken. De nog tamelijk verse Denker des Vaderlands, Marjan Slob, relativeert het begrip vertrouwen, plus de antagonist wantrouwen. Zij, als tamelijk elitair Denker, vindt het woord wantrouwen een vaag begrip…

Ik ben dat niet met haar eens. Want het is, juist omdat het een tegenhanger heeft, een vrij absoluut woord, heerlijk zwartwit van aard. Een beetje wantrouwen bestaat niet vind ik. Ook een beetje vertrouwen niet…

Slob, als Denkster des Moederlands (ik kan het niet laten dat zo te omschrijven, in mijn hypercorrectie), wordt er niet bepaald minder vaag op, als zij termen katapulteert als een ‘asymmetrische relatie’…

Dat is wat zij vindt van vertrouwen, dat ze ook nog eens als een hol vat betitelt. Ik weet het niet hoor, maar een Denkster Des zou ook eens wat beter op de kleintjes kunnen letten, door wat minder met vage, intellectuele termen te smijten…

Vertrouwen is een ‘leap of faith’ zegt ze. Wablief? Kunnen we niet eens een keer een normaal mens daar op die post plaatsen? Ik wil eenvoud, iemand die zodanig simpel van stof en geest is, dat alle mensen zich aangesproken voelen…

Laat ik snel naar een ander onderwerp gaan, want ik krijg spontaan jeuk ‘all over my body’. Want eindelijk heeft een belangrijk deel van activistisch Nederland begrepen hoe het moet…

Zo heurt dat! Milieudefensie daagt Shell alweer voor de rechter omdat ze heeft verzaakt, na in 2021 te zijn veroordeeld tot het sterk reduceren van haar uitstoot, tot concrete actie te zijn overgegaan, laks als ze altijd al was…

Waarmee ik bedoel: geen vastlijmacties, geen snelwegblokkades, geen vastketensessies! Maar de strijd juridisch aangaan daar waar dat hoort: bij de rechter, als je van mening bent dat iemand, of een instituut als Shell, iets niet goed doet…

Dat snijdt tenminste hout, en zorgt ervoor dat de degens op de juiste wijze, op de juiste plek, gekruist worden. Zonder dat er van die hoogst irritante activistische pleurislijders aan te pas komen…

Zoals clubjes met van die buitengewoon irritante Engelse benamingen als Extinction Rebellion en Farmers Defence Force. Bij het horen van zulke namen zie ik altijd prompt, in eindeloze rijen, marcherende mensen aan mijn geestesoog voorbij trekken…

Ik laat daarbij in het midden of ze daarbij, klakkeloos de leider volgend, hun linkerarm af en toe optillen tot zo’n 30 graden zenit. Ik kan er maar beter eerlijk over zijn wat zulke opruiende, de democratie ondermijnende clubjes bij me opwekken…

Verder over Shell. Natuurlijk gaat Shell in beroep, dat is protocollair al op voorhand besloten, bij iedere zaak die tegen haar wordt aangespannen. Maar het is hun goed recht dit te doen, kennelijk met toestemming van de aandeelhouders…

Want per saldo, als je tegen alles wat tegen je wordt aangespannen in beroep gaat, zal er beslist een deel, vanwege gebrek aan financiële en juridische middelen, afvallen. En dat is dan toch maar mooi ‘verdiend’, al is dat een rekbaar begrip…

Over rekbaar gesproken. Ik blijf toch nog even hangen bij de Denker Des. Gaat het eigenlijk wel om denken? Wat heb je eraan te mogen ervaren wat iemand denkt? Het gaat meer over wat iemand weet…

Weten komt voort uit denken – de meest briljante geesten uitgezonderd dan, die alles weten zonder ook maar hoeven te denken. Wat er moet gaan komen, denk ik, is een Weter des Vaderlands! Zoiets is zeer efficiënt, daar kun je tenminste wat mee!…

Barfman


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *