En de held van de dag was gister: Wout Weghorst. Althans, voor voetbalfans. Ik had de naam weleens eerder gehoord, ook dat Weghorst vaker de boel had gered door als invaller te scoren. Hij was dus een soort van Peter van Vossen…

Dat was enkele decennia geleden ook een goaltjesdief, vooral tijdens invalbeurten, omdat hij de conditie had van een oude krant, en het voor hem onmogelijk was een hele wedstrijd uit te spelen. Peter van Vossen was een soort van schlemielige cultfiguur…

Want ook hij miste wel eens het doel als hij als aanvallende ausputzer werd ingezet als ons land achter stond en hopeloos verloren leek. Dan kankerde iedereen erop los, de media niet uitgezonderd, werd de arme van Vossen verguisd…

Zo had je ook nog de rossige antiheld John van Loen. Die was zo mogelijk nog schlemieliger dan van Vossen. Met een oude sportvriend, die ook niet van voetbal hield, maakten we in een melige bui fotocollages, door fotootjes uit Privé en Story te knippen…

De ultieme loser was dan Johnny. Hij stond zodanig lullig – vaak koppend – op actiefoto’s, dat wij er de slappe lach van kregen. Dat was ook omdat Johnny zo zijn best deed, op het wanhopige af. In onze fotocollages was Looney altijd het stralende middelpunt…

Ik herhaal: dat was niet omdat wij van voetbal hielden. We haatten het als de pest, vooral om de waardeloze mentaliteit van met name de duurbetaalde jongetjes, die op handen werden gedragen door het volk. Die collages waren ons statement tegen die jongetjes…

Door the biggest loser of all, Johnny, het middelpunt van het voetbaluniversum te maken. Ik moet nog ergens minimaal één collage hebben liggen, zo ook mijn vriend. Ik geloof trouwens niet dat Johnny vaak heeft gescoord in het Nederlands Elftal…

An sich kan Wout Weghorst, nu nog de Grote Held en Redder van Oranje, bij komende invalbeurten verzuimen te scoren. En dan, omdat er nu eenmaal altijd een pispaal nodig is om je af te kunnen reageren als er verloren wordt, kan dit zomaar omslaan…

Wout Weghorst toch niet de Redder van Oranje, WW zakt door het ijs etc, staat er dan als kop boven de giftige artikelen. Maar goed, laat ik positief blijven, want één van de meest geniale jongetjes van het Franse elftal, heeft gister een helder statement gemaakt…

Dat is Kylian Mbappé, de Franse goaltjesdief. Omdat hij niet die verwende uitstraling had van een piepjonge miljonair, heb ik hem steeds als een buitenbeentje beschouwd. Gister riep hij jongeren op om niet extreemrechts te gaan stemmen bij de Franse verkiezingen…

Kijk, zo hoort dat nou! In ons eigen Nationale Elftal zijn geen Mbappé’s, die relaxed, zonder al te vaak nerveus met de ogen te knipperen, hun fans oproepen het gezonde verstand te gebruiken en bijvoorbeeld niet op De Pruik te stemmen…

In eigen land hebben wij alleen maar snel de ogen wegdraaiende boykes, te schijterig om een eigen mening te hebben, bang omdat dan misschien hun sponsoren of fanclubs, of de clubbroodheer van wie ze maandelijks hun vele miljoenen uitbetaald krijgen, boos worden…

Ik zie een oudere boy als Mbappé later nog wel President van Frankrijk worden. Dat is: omdat hij niet steeds zijn ogen wegdraait als men hem een vraag stelt. Men kan zien dat hij grote groepen mensen kan aanspreken…

Hij oogt niet als een verveeld miljonairsjongetje. Zoals wij er in ons land zo velen kennen en hebben gekend. Die dan in Dubai zijn gaan wonen en daar als gangsta rappers willen leven. Maar er dan na een poosje achter komen dat ook dit de ultieme verveling opwekt…

Barfman