Het Duitse EK-Märchen ist vorbei. Gisteren bedroefde koppen op de tv, na Koeman nu nog veel meer ‘grondkijkers’. Het zo typische van ons land is, dat we altijd vinden, als we worden uitgeschakeld, wat nogal vaak gebeurt, dat we de betere partij waren…
Of dit onsportief gedrag kan worden genoemd weet ik niet. Ik denk eerder een ongezonde dosis naïveteit. Blinded by the light, of iets dergelijks. Verblind door het geschitter van het grote geld in de Dagobert Duck-pakhuizen van onze jonge multimiljonairs…
Of de 24-karaat gouden halskettingen, bling-bling, zoals ze in de kluisjes worden bewaard en alleen tijdens showing-offs gepronkt worden. Naast natuurlijk alle plakplaatjes die onze hedendaagse voetballers zo overduidelijk hebben laten aanbrengen…
Zijn er nog voetballers die ze niet hebben, die nog een gave huid hebben zonder opsmuk? Ik weet het niet. Zelfs in de Tour de France zie je veel renners, hun melkwitte upper body showend als ze hun shirt uittrekken, dat ze nogal beplakplaat zijn…
Misschien is de geheel bleke Vingegaard, die gister de etappe won door op miraculeuze wijze Pogačar af te troeven, de enige renner die wars is van het graveren van de huid. Wie weet wel omdat dit een relatieve gewichtsbesparing is ten opzichte van de rest…
Nog niet zo heel lang geleden had je zijn landgenoot Michael Rasmussen, die door de mand viel met zijn where-abouts. Die schoor zelfs zijn schedel kaal vanwege gewichtsafname en minder luchtweerstand, ook al stond er zo’n stomme eierhelm op zijn hoofd…
Graatmager was hij, net zoals Vingegaard. Toch horen deze op het eerste gezicht vreemde zaken bij het wielrennen. Tegenwoordig doe je als wielerploeg niet mee als je niet de hele winter testen doet in windtunnels, om de aerodynamica te verbeteren…
Dat kan dan, zoals bij Visma-LaB, resulteren in buitenaardse, recht uit Star Wars komende groteske tijdrithelmen die, zo op het eerste gezicht, niet heel veel verschil maken met de gewone pothelm. Ook zie je renners in bijna onmogelijke houdingen op de fiets zitten…
Houdingen die bij u en ik, de leek, onmiddellijk tot minstens een dubbele hernia zouden leiden. Het is niet alleen hierom, maar wel voor een groot deel, dat ik zo’n respect heb voor de wielersport. Ze kunnen niet alleen hard fietsen, ze doen dat met evidente handicaps…
Met zo’n Star Wars-helm op in een onnatuurlijke, verwrongen houding drie kwartier op een tijdritfiets de tering uit het toch al uitgemergelde lijf persen is geen kattenpis. Het is een moderne variant op de middeleeuwse flagellanten, dat men zich vrijwillig zo pijnigt…
Maar goed, Oranje is weer thuis. De massale uittocht per bus heeft geleid tot mooie tv-interviews. Gelukkig zijn wij een beheerst volk, met zelden al te mediterrane of Britse toestanden als we verliezen. Als de Britten eruit zouden zijn gewipt, zou dat anders zijn gegaan…
Vandaag is de gister nog in het oranje singletje schreeuwende toch best vaak witte man weer present op zijn werk als jurist, postbode of helpdeskmedewerker. Daar merkt de rest van het land niets meer van, want alle tanden zitten nog in de mond…
Ook is het gezicht niet gemuteerd door hechtingen, en kunnen we nog gewoon met normale stem cliënten of collega’s te woord staan. Dat zou wel anders zijn als je een gemiddelde voetbal-Brit bent. Dan hangen de vellen er los bij en is de stem zo hees als wat…
Enfin, alle massaal door mijn landgenoten nieuw aangeschafte oranje attributen gaan weer in de vuilbak, want we denken er niet aan om die spullen te moeten bewaren, diep teleurgesteld als we thans zijn. Dat zou beter kunnen denk ik dan, voor het milieu…
Maar ach, ik mag niet zeuren hè. Want daar hebben we collectief als natie een nog grotere hekel aan, als we door onze medelandgenoten betutteld worden op het gebied van voetbal. Voetbal is heilig. Er zou een nieuw Vaticaan voor moeten worden opgericht…
Waar alle winnende en verliezende partijen op bedevaart kunnen gaan, om dagelijks naar de sussende woorden van de Nieuwe Paus te gaan luisteren. Maar dan niet naderhand in fonteinen gaan pissen hoor, of ruzie maken met toevallige voorbijgangers…
Nee, dat Voetbal-Vaticaan moet een vredelievende inborst hebben, waar geld en reclame geen rol mogen spelen. Zo kunnen we de Chinezen ook nog wat terugpakken, die veel te prominent aanwezig waren op dit Europese Kampioenschap middels de boarding…
Je vraagt je weleens af, de lijn tien jaar doortrekkend, hoe dit verder moet, met alle Chinese oneerlijke concurrentie in de wereld middels voor de helft door hun overheid gerunde bedrijven, die over onuitputtelijke geldvoorraden lijken te beschikken…
Half Amerika is nog steeds gefinancierd door Chinese firma’s. In ons land kunnen we ook niet zonder Chinese elektronica en medicatie. Je vraagt je af wanneer partijen als de PVV gaan schreeuwen over de China-isering, als opvolger van de islamisering…
“Er is sprake van een tsunami van Chinezen. Een grote Schande is het!” Het is een kwestie van geduld en tijd, voordat we het gaan horen. Geen loodgieters of Poolse supermarkten worden het doelwit, maar de CHIN-IND-REST, oftewel: de (afhaal-)Chinees…
Ik zou het erg jammer vinden, want tweemaal per jaar voel ik een onweerstaanbare honger opkomen in Chinees afhaalvoedsel. Het zou een grote aderlating betekenen voor de inmiddels tot onze cultuur behorende Chinese Vetbakcultuur…
We stoppen ook niet met Vlaamse frituren, Italiaanse pizzeria’s of Turkse shoarmazaken. Daarom moeten we alert zijn als de PVV over de Chinezen gaat mieren. Als we het meer of minder horen, gaan we met ons allen de straat op, ten behoud van onze fijne eetcultuur…
Barfman