Na een erg warme dag kwam gisteravond de verkoeling door flinke plensbuien. Dat heeft weinig effect gehad op de gemoederen van personeel en gasten van Goedemorgen Kwaakland, die er vandaag weer met de botte bijl op los hakken, over een toch al precair en ons land verdelend onderwerp: de wolf. Henri Bontenbal, een man die ik tot vandaag best hoog had zitten vanwege zijn normaal zijn en wat hij zelf noemt zijn gezonde verstand, valt door de mand sprekend over de wolf, een in Europa beschermde diersoort. Hij heeft het over beesten, die moeten kunnen worden afgemaakt, zoals dat ook met een hond gebeurt die een kind bijt. Dáár hoor ik dan meteen door de visie die boeren met de wereld delen, tot voor kort de trouwe achterban van het CDA, die het nooit over hun dieren hebben, maar in de meest positieve zin over hun have – echter meestal worden het gewoon beesten, producten, bedrijfsmiddelen etc…
Met het zo goed als stilliggen in de zomer van het politieke proces, vanwege het zomerreces, zou je verwachten dat je jezelf weer wat hebt kunnen opladen met positieve energie. Ik spreek even voor mezelf. Ik merk helaas dat ik na dat reces vrijwel meteen in dezelfde zurige, sarcastische modus terechtkom, omdat de betrokken politici na hun vakantie óók nauwelijks inhoudelijk zijn veranderd – hoogstens dat de wallen onder de ogen wat zijn geslonken, en dat de huid wat meer een bronzen kleur heeft aangenomen…
Dat geldt trouwens niet voor de nieuwe Minister-President Dicky Schoof, wiens wallen met de dag nog lijken te groeien. Dat kon men prachtig observeren gister toen hij de hand schudde van Zelensky aan de grens met Rusland, waar in de Donbas nog heftig wordt gevochten. Je ziet aan Dicky dat hij er buitengewoon ongemakkelijk van is, zo dicht bij een risicovolle brandhaard aanwezig zijn, wat duidelijk iets anders is dan de veilige ambtenarenbureaus waaraan hij zo’n beetje zijn halve leven gezeten heeft, koffiedrinkend pennenlikkend en als eindverantwoordelijke rapporten checkend die zijn ondergeschikten hadden opgesteld…
Zelfs de uitermate geestelijk-gefermenteerde Angela ‘dor hout’ de Jong heeft op het lullige bankje van Goedemorgen Kwaakland plaatsgenomen, want haar ongehoord sterke drang om in de publiciteit te komen (hoe, dat maakt haar nauwelijks uit) is groter dan de lullige wijze waarop ze sinds het nieuwe seizoen in beeld komt bij de bekende rechtsdraaiende WNL-ochtendshow. Deze lijn met enige fantasie doortrekkend, zullen over drie tot vijf jaar de gasten op een Romeins bankje mogen liggen tijdens de uitzending, terwijl lakeien trosjes druiven aan ze voeren en er een gekleurde persoon met een wuivend palmblad erachter staat, voor koelte zorgend onder de hete studiolampen. Daarmee zijn we dan tweeduizend jaar terug in de tijd, hetgeen wat mij betreft overeenkomt met de inhoudelijke stand van zaken van Goedemorgen Kwaakland: het is de inhoudelijke prehistorie zelve, gedateerd als de pest, waar de leutigheid van afstraalt, op de bekende dijen-kletsende en gesellige André van Duin-manier. Ach ja, ik zeur maar wat hè…
Paus Franciscus begint vandaag aan een nieuwe wereldtournee. Hij is niet goed ter been meer, zodat men hem voornamelijk per rolstoel voortduwt, als men hem eenmaal uit het pauselijke privévliegtuig heeft weten te wurmen. Mocht ik de Paus zijn dan was ik aangehaakt bij een wereldtournee van een popster, zoals het momenteel stadions vullende zangeresje Taylor Swift, ook al moest ze laatst vanwege terreurdreigingen enkele optredens in Oostenrijk annuleren. Dat was voor iedereen een verrassing. Als Taylor en Franciscus nu voortaan de handen ineen zouden slaan, zodat Taylor de Zwitserse Garde-beveiliging van een Paus geniet en Franciscus kan meeliften op de aanbidding die Taylor overal ten deel valt, dan is één plus eén werkelijk drie! Ik blijf het herhalen: een kind kan de was doen!…
Barfman