24-2-2023


Gister had ik een jubileum, omdat ik precies een jaar geleden mijn eerste braakbal dropte. Vandaag jubileert die vreselijke oorlog te Oekraïne, maar dan met een gitzwart randje…

In de media gonst het van de oorlogstaal. Zelensky schreeuwt van de daken dat dit jaar de finale overwinning komt. Ik vrees dat hij niet veel keus heeft in wat hij schreeuwt, wat moet hij anders?…

Een jaar en een dag geleden dachten we nog allemaal dat schurk Putin een militaire oefening hield, dat hij niet daadwerkelijk tot actie over zou gaan. Zo gek zou hij niet zijn, dachten we, dacht ik…

Even goed maakte ik me zoveel zorgen dat ik spontaan mijn braakbal startte. Dat was een vorm van zelftherapie, om al die ergernissen bij het haantjesgedrag van de kleine Tsaar te doen dempen…

Zojuist hoorde ik in de media zeggen dat zeer waarschijnlijk Armenië als doorgeefluik fungeert voor Rusland om de sancties te omzeilen. Want Armenië heeft plots een enorme import en export gekregen…

Een goed verstaander weet wat dat betekent. Maar wat ik niet begrijp, is dat we Armenië, als we dit zeker weten, niet reeds zwaar sanctioneren. Nu we toch al flink bezig zijn, zou ik dat land ook de gesel geven…

Veel meer kunnen we natuurlijk niet. Actiever zijn betekent een directe rol spelen in het conflict tussen de twee kemphanen P & Z. Dat passieve, geld, wapentjes en munitie leveren, dat bevalt ons vooralsnog prima…

En iedereen weet dat de kleine Tsaar, als hij echt zou willen, de overwinning in één dag zou kunnen binnen takelen, als een vette Belugasteur. Maar ja, dan blijft er zo weinig over, als je eenmaal je landjepik hebt afgerond…

Het is evident dat Putin zich bijzonder verslikt heeft in zijn aanvalsplan van een jaar geleden. Omdat hij koppiger is dan een roedel ezels, zal hij nooit willen toegeven dat hij een kapitale blunder heeft gemaakt…

Daarom denk ik nog steeds dat er vrede moet komen, waarbij Putin zich als de Grote Overwinnaar mag uitroepen. Sleepy Joe, geef je con-collega die zege, maar zorg er verder voor dat Oekraïne weer veilig wordt…

De huidige gebieden waarvoor ze vechten moeten neutraal worden, waar een VN-macht patrouilleert en waar de mensen mogen kiezen welk paspoort ze willen hebben, welke taal ze willen spreken…

Wladje mag zijn Krim houden, tenslotte staat daar ook zijn zomerpaleisje. En hij houdt zo van de lokale bubbels en ’s zomers in zijn blote bast op een schimmel rond rijden met zijn dochter, want pas dan waant hij zich een Echte Tsaar!…

De rest van Oekraïne wordt weer soeverein en lid van de NAVO. Verder moet ze alles doen om de corruptie uit te bannen. En die twee oblasten, dat stukje door Rusland bezet Moldavië en Kaliningrad, worden losgeknipt van Rusland…

Een kind kan de was doen. Gewoon afruilen die handel. De kleine Tsaar is emotioneel gevoelig, dus je moet beginnen met hem de Zege te laten uitroepen, in eigen land en ook daarbuiten…

Ik zou nog lang door kunnen gaan met dit zwarte jubileum, maar laat het sportief over aan de serieuze media. Ik ben natuurlijk maar een soort nar, het kolderieke sidekickje van een Koning of Keizer, wiens imperium tanende is…

De in Moskou gestationeerde journalist Geert Groot Koerkamp kwam gister met een prachtige uitdrukking: ‘Poeting’, of in het algemenere Engels, ‘Puting’…

Dat is zo’n meeting van Putin waar duizenden mensen met bussen naar toe worden gebracht, vaak geworven en betaald, om dan ergens een stadion of feestzaal joelend en applaudisserend op te vullen…

Ik vind het een heerlijk woord. Geert was zo dapper om enkele, bij zo’n Puting aanwezige ‘vrijwilligers’ te interviewen. De vaak korte antwoorden (instructies van hogerhand) geven toch een aardig inkijkje waarom die mensen daar aanwezig zijn…

Ze zijn ordinair geronseld, om dan vaak tegen betaling, of met voordelen in natura, even hun snuit te laten zien en zich te gedragen als volwaardige ingezetenen van het Groot-Russische Rijk…

Het is ongehoord banaal dat dit anno 2023 nog zo werkt, in een land dat in 1991 bijna vrij was. Dacht men. Maar de oude communistische krachten waren toch sterker dan de mildere krachten zoals Gorbatsjov, ja zelfs Jeltsin…

Eergister was er weer zo’n Puting, waar uit het hele land brave, ‘trouwe’ burgers met volle busladingen naar toe waren gesleurd, met douceurtjes dus. De kleine Tsaar sprak er maar liefst vijf hele minuten!…

Tsja, wat kun je er eigenlijk nog van vinden, als inwoner van een relatief veilig westers land? Hoe bizar het ook is, soms denk ik wel eens dat wij blij moeten zijn met onze veiligheid…

Bizar omdat ik vóór 24 februari 2022 mijn hele leven lang nog nooit het gevoel heb gehad dat er dichtbij oorlog zou komen. Die Koude Oorlog, ach, dat was zielig degengekletter van toen ook al twee kemphaanlanden…

Nu het dan daadwerkelijk vlakbij oorlog is, vind ik dat ik voorheen erg naïef ben geweest. Of moet zijn geweest. Het zet de burger aan te denken, maar ik weet niet of het de burger ook moed geeft…

Ter afsluiting wat geheel anders. Nadat Johan Remkes in de spotlichten kwam met het winnen van de Machiavelli-prijs, is nu ook zijn voormalige concurrent Wouter Koolmees in de schijnwerpers komen te staan…

Die laatste uit eigen vrije keus. Want Remkes, die hoeft niet zo in beeld, zo voelt het tenminste als ik naar zijn lichaamstaal kijk. Maar ons olijke vogeltje Koolmees had gister een minder interessant verhaal te melden…

Misschien moet ik eerst even uitleggen waarom beide heerschappen concurrenten van elkaar zijn. Dat is niet politiek, want ze zijn van verschillende clubjes…

Nee, het heeft te maken met die andere strijd die zij voeren om de Laatste Roker te kunnen worden genoemd. Deze twee heren zijn namelijk de aller-verslaafdste rokers. Je ziet ze vaak ergens achteraf, buiten, hun wolken uitblazen…

Die prijs wordt maar heel af en toe uitgereikt, genoemd naar een verhaal van WF Hermans. U raadt het al, getiteld: ‘De laatste roker’. Ik vermoed dat De Laatste Roker Trofee dit jaar wordt uitgereikt…

Want je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen, omdat rokers nogal eens het loodje leggen, eerder dan niet-rokers. Of het nu Koolmees of Remkes moet worden, ik zou er geen geld op durven inzetten…

Vanwege de toch hogere leeftijd van Remkes, moet hij de prijs maar krijgen, zou de argumentatie kunnen zijn. Het Meesje kan dat wel hebben, hij lijkt me een sportief verliezer, mits hij maar zijn rookstokjes kan blijven afsteken…

Als baasje van de NS kwam het Meesje gister met een zowel positieve als negatieve opmerking bij de jaarcijfers. Die cijfers waren dan wel rampzalig, 300 mio verlies, maar op de lange termijn ziet hij het rooskleurig…

Het is wel mooi hoe het Meesje dat doet, het halfvolle glas prevaleren boven het halflege. Ik hou daar wel van. Het nieuwe bedrijfsmodel is dus gebaseerd op die verre toekomst, de lange termijn…

Of het altijd gesellig-druk kwetterende Woutertje zelf nog lang te gaan heeft, weet niemand. Maar hij ziet de NS door de gestage groei van onze bevolking als zeer positief, dáár moeten de toekomstige winsten vandaan komen…

Het is werkelijk prachtig verzonnen. Want hij weet best dat op korte termijn de NS slechts verliezen zal draaien. Dat hij als olijk vogeltje nu de verre toekomst als laatste strohalm ziet, dat past wel bij ons traditionele naïeve opportunisme, als volk, als natie…

Barfman


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *