De gister door mij als ‘stomme Tom’ (Egbers) omschreven presentator van door velen geliefde sportprogramma’s, vooral voetbal betreffend, presenteert vandaag niet zijn avondprogramma…

Hijzelf geeft aan zich terug te trekken, aldus een woordvoerder van de NOS, zodat de NOS in alle rust kan zien wat ermee te gaan doen. Dat klinkt niet bepaald als iemand die zich gaat verontschuldigen, eerder het tegenovergestelde…

Dat is het bekende verhaal wat we zo vaak zien bij BN-ers die ook nog eens narcist zijn of dito trekjes showen. Ze vertonen geen enkel signaal van berouw, willen überhaupt niets zeggen over wat er is voorgevallen…

Nou ja, Jack van Gelder deed een goede poging, door iets te zeggen over wat er was gebeurd in twee gevalletjes. Al kun je je meteen afvragen of daar nog meer is, omdat ze zo onbenullig leken…

Kennelijk is het een nogal moeilijk traject, voor BN-ers, om adequaat te reageren op beschuldigingen van dien aard. Ze worden werkelijk op alle terreinen getraind, behalve dan hun achilleshiel: als men ergens van wordt beschuldigd…

Dat bevreemdt me wel, omdat het een carrière kan breken als een soepstengel. Maar ja, tegelijkertijd zie je zulke trainingen niet geadverteerd worden: ‘Nu 50% korting op de training hoe om te gaan met beschuldigingen van seksuele intimidatie’…

Maar toch: stomme Tom wordt van iets beschuldigd, en dus zal de NOS hem hiermee moeten confronteren, wat deze ophef nu voorstelt. Zijn weerwoord is zeker zo belangrijk als de beschuldiging…

Het vervelende is dat je, als onwetend maar reeds handenwrijvend publiek, zoals ik, graag het naadje van de kous wilt weten, of het waar is of niet. Daar gaat het om, als iemand van iets beschuldigd wordt…

Helaas geeft Tom niet thuis, hij houdt zijn lippen stevig op elkaar. Vaak betekent dat voor de beschuldigde weinig goeds, want als je onschuldig bent schreeuw je dat wel van de daken…

Gister was er van alles loos in onze parlementaire hoofdstad, zoals de boeren protesten en mijn achilleshiel, de internationale club van professionele protesteerders Extinction Rebellion. Ze deden alweer dat wat niet mocht: een snelweg blokkeren…

Jammer dat het leger niet meteen ingreep om te voorkomen dat ze hun gang konden gaan. Maar dat ze achteraf nog het waterkanon op hun falie gespoten hebben gekregen, dat geeft me toch nog enige bevrediging…

Dit betrof de mensen die niet vrijwillig weg wilden gaan, toen de politie hun verzocht op te krassen. Een deel vertrok, een deel bleef blokkeren. Maar een dikke straal water maakt zelfs de grootste ondermijner week als een mossel…

Van de 700 demonstranten die zijn opgepakt, zijn er maar drie blijven vastzitten. Ik mag dan wel hopen dat die 697 anderen een flinke boete hebben gekregen…

Want als ik, onbewust burgerlijk ongehoorzaam, vijf kilometer per uur te hard rijd, krijg ik daarvoor geheel geautomatiseerd een niet geringe boete. Je kunt in beroep gaan, maar dat is kansloos…

En dat is wat mij betreft meten met twee maten. Want een snelweg blokkeren is een veel zwaardere misdraging, en dus zou dat dan ook automatisch moeten leiden tot een gepeperder boete…

Nu kunnen die veelal linkse, hoogopgeleide en niet zelden hautaine ER-ers zulke boetes prima betalen, zodat het meer dan billijk is als de staat op die wijze nog wat inkomsten genereert in deze barre tijden, die handenvol geld kosten qua handhaving…

Mij wordt wel eens gevraagd waarom Extinction Rebellion mijn achilleshiel is. Dat is vrij eenvoudig. Ik vind dat je altijd de dialoog aan moet gaan, dat je aan tafel moet met de personen waarmee je van mening verschilt, om te praten met elkaar…

Maar wat doet ER? Ja, die gaan daadwerkelijk aan tafel zitten, maar dan om zich vast te lijmen, niet om een goed gesprek te voeren over de voors en tegens van het democratisch tot stand gekomen overheidsbeleid…

Daar zit die stekende pijn die ik zo vaak aan de achterzijde van mijn voet in de enkel voel. Alsof je zonder reden van achter getackeld wordt door een soort van Wim Rijsbergen, de schaver van weleer…

Niet dat ik ook maar enig verstand heb van voetballen, ik heb er zelfs een broertje dood aan. Als kind heb ik, omdat mijn moeder een sportfanaat was, vaak ‘meegerookt’, als de tv weer eens op voetbal stond afgestemd…

Wim de schaver had mijn sympathie, want hij was zonder twijfel één der beste underdogs van zijn tijd. Een harde werker, en geen grote waffel zoals de Johan Cruijffs…

Over Cruijff hoorde ik een poos geleden, van een bekende, iets opmerkelijks. Die bekende, geboren in 1947, idem als Cruijff, heeft in zijn jeugdjaren op hetzelfde internaat gezeten als Johan…

Toen ik dat voor de eerste keer hoorde, dacht ik dat mijn bekende (‘Piet’) zich zou vergissen. Ik ging er niet verder op in, want Piet had af en toe last van wanen…

Maar enige tijd later begon hij er weer over, dat Cruijff bij hem op internaat had gezeten, ergens in Noord-Limburg, en dat hij het zo vreemd vond dat Cruijff daar nooit openlijk over sprak…

Piet heeft tijdens zijn verblijf op dat internaat een enorme knauw opgelopen, waar hij de rest van zijn leven last van heeft gehad. Hij zei voorts dat ook Cruijff daar nogal last van heeft ondervonden, of moet hebben ondervonden…

Een combinatie van door je ouders te worden weggestuurd, alsook aan een strak en streng, aan krankzinnigheid grenzend regime onderhevig te zijn geweest, aldus Piet…

Piet heeft heel zijn leven een bloedhekel aan ‘autoriteiten’ gehad. Ik meen dat dit bij Cruijff niet heel anders is. Al weet ik drommels goed dat het een aanname is, want ik veronderstel, maar weet niet zeker, dat Piet de waarheid spreekt…

Wanen of niet, hij persisteert in zijn verhaal, dat hij tegelijk, één of meerdere schooljaren, met ’s lands beste scheenschopper op internaat heeft gezeten. Niet dat het verder belangrijk is, maar mogelijk kan het iets verklaren over Cruijffs gedrag…

Ik liet de naam Wim Rijsbergen vallen. Of het nu komt doordat afgelopen week in het dorp Rijsbergen drie voortvluchtige criminelen zijn opgepakt, terwijl ons beroemde C2000-systeem weer eens haperde, dat weet ik niet…

Maar het is niet onwaarschijnlijk. Rijsbergen is net zo’n onbekend dorp als bijvoorbeeld Reusel, Oude Tonge, of Goor. Je gevoel zegt dat je er liever niet wilt wonen, al zullen de huizenprijzen er zeer voordelig zijn…

Ja, ik geef het meteen toe: automatisch moest ik bij de laatste zin denken aan Johans eloquente taalgebruik. Dat ieder nadeel se voordeel hep. Ik zie het hem als het ware segge, met een grote wolk sigarettenrook rond se harses…

Barfman