Hij heeft het – gvd! – gewoon gedaan!

Verbijsterd stond ik vanochtend op, want de kleine Tsaar is gewoon, zonder pardon en aanleiding, Oekraïne binnengevallen. Vliegvelden en andere strategische plaatsen (satellietontvangers, datacenters, overheidsgebouwen etc) zijn rücksichtsloos gebombardeerd. Alsof het Putins zo geliefde dagelijkse ponytochtje betreft. Terwijl de hele wereld vol afgrijzen en ook met verbazing erbij stond en ernaar keek. Dat hij het potverdorie toch gedaan heeft. Alsof we niet wilden geloven dat-ie het zou gaan doen…

Ik geloofde hem wel. Want deze gek wil, nu zijn laatste decennia op aarde als door de hemelse Russische tsaren gezonden War Avatar er bijna op lijken te zitten, de wereld een verpletterende indruk nalaten. Alsof hij een mooi slotakkoord geeft op zijn toch al niet geringe levenssymfonie…

Deze kleine man werd vroeger gepest vanwege zijn kabouterformaat. Hij ging bij de KGB om zijn onblusbare machtsdorst te lessen. Want hij wilde een krachtige voetafdruk achterlaten op onze globe, als een fossiele dinosauruspoot. Deze in gips gegoten afdruk moet, wat hem betreft, eeuwen later nog worden vereerd naast het gebalsemde lichaam van Lenin. Als een religieus reliek. Hij minacht Lenin intens, want Stalin, dat was The Man. Die kan met recht de trotse Nr 1 worden genoemd, voor wat betreft het meeste doden op zijn conto…

De media hebben het er maar druk mee. Toch moet ik zeggen dat Zelensky, de president van Oekraïne, zich verbazingwekkend kalm houdt. Wellicht onder invloed van door Sleepy Joe verplicht in te nemen kalmeringstabletten. Die neemt Joe ook altijd als er gedoe is. Dat voor het geval hij bijvoorbeeld uit zijn stoel moet opstaan om decreten te ondertekenen, videospeeches op te nemen, of om naar het privaat te gaan…

Hij is in het bezit van een speciale presidentiële stoel, door Damian Hirst ontworpen. Daarin kan hij gewoon blijven zitten als het moet, zijn behoeften doend. Onder die stoel, via een geheim luik in de vloer, is van onderuit permanent een trio zorgmedewerkers in ploegendiensten bezig zijn gerontologische onderstel te soigneren, te poederen, te masseren, te epileren en van vele soorten bloemetjesgeuren te voorzien…

Misschien is dat wel de grootse vooruitgang die Joe heeft geboekt. Al mag je op dit punt, de uiterlijke en ook niet zichtbare verzorging des lichaams, de kleine Tsaar niet uitvlakken. Want al heeft hij een kop als een treurige kom borsjt, ook hij laat zich tot in de puntjes soigneren, vertroetelen etc. Immers, een man die zo met Het Grote bezig is in zijn land en erbuiten, die doet dat ook op microformaat…

Ik denk tevens dat hij stiekem, middels door hem persoonlijk getrainde spionnen, heeft gepoogd de originele werken van Rien Poortvliet op te kopen. Die zijn trouwens niet te koop, volgens diens erven. Maar de speciale editie van goeie ouwe Rien, Leven en werken van De Kabouter, later nog gevolgd door De Oproep der Kabouters, die hebben al sinds de jaren zeventig zijn bijzondere interesse, toen Wladje als jonge rekruut bij de KGB ging…

Zojuist op het verlengde journaal was ons aller Ministeres van Defensie aan het woord, de snoezigste pot ooit. Kajsa de Grote suggereerde dat ze Putin nog erop heeft gewezen (alsof ze dat persoonlijk gedaan heeft, pfff, dat was bijna ‘Zijlstraneus’) dat hij alles wat wij hem gezegd hebben niet te doen, aan zijn laars heeft gelapt…

Dat laatste vind ik een prachtige, misschien wel onbewust gedane uitspraak. Omdat Kajsa frequent van die heel hoge laarzen draagt, tot aan de knie. Daar moest ik stiekem om lachen, zonder cynisme. Want de arme Kajsa kan wat mij betreft niets verkeerds doen. Zelfs niet na dat ongelukkige foto-momentje…

Maar goed, met Wlad de Kabouter lijken we toch ook een klein beetje de voormalige Roemeense monarch Wlad de Spietser in huis te hebben gehaald. Die wist op niet mis te verstane wijze zijn tegenstanders te martelen en te doden, zijn naam erend. Wlad the Impaler, aka Count Dracul…

Ik zie meer gelijkenissen aan mijn geestesoog voorbij trekken. Want ik kan Wlad de Kabouter bijna materialiseren met een vals Draculagebitje in de mond. Die heeft hij op maat laten maken, ter vervanging van zijn reguliere setje, dat van ivoren mammoetstanden is gemaakt. Daarmee beleeft hij veel jolijt bij het plagen van zijn secretaresses, zijn diverse ‘matrasses’ en zijn kleinkinderen. Vooral als hij een glaasje of wat Krimsekt te veel op heeft…

Verdorie! Ik zie ’t hem echt doen. Ook vermoed ik dat hij ooit, voor de gein, onder coördinatie van Serghei Bubka, een hele serie polsstokhoogspringstokken heeft laten maken, van platina. Deze lijken sprekend op spietsen. Plus dat hij een partijtje afgekeurde crash-test-dummies in beslag heeft laten nemen. Met dat geheel doet hij The Real Wlad na via rollenspelen…

Okay, sorry, ik liet me even gaan, terug naar het nu. Het is buitengewoon verontrustend wat er gebeurt. De kleine Kremlinrat weet dat wij militair niet serieus terug zullen slaan. Immers, dan maakt West-Europa grote kans te veranderen in een slagveld met miljoenen doden, terwijl hij ver weg onder de grond zijn rondjes toert op zijn pony…

Daar in zijn bunkers doet hij zijn komische familieopstellingen met vermaarde Russische cineasten. Hij geniet er van zijn ponyritjes (want een echt paard, daarop wil hij niet vastgelegd worden, dan ziet iedereen dat hij een Oempa-Loempa is) en ’s middags van zijn Krimsektmeetings met tal van oligarchen. Terwijl hij af en toe een indoor-balletje-golf slaat en de roebelversie van Monopoly speelt. In de grote mensenwereld zakt de roebel gelukkig steeds verder weg…

Soms luistert hij naar de in zijn oortje schreeuwende generaals, die hij met ijzige kalmte beantwoordt. Dat doet hij door middel van een klein microfoontje in de gesteven boord van zijn strak-getailleerde overhemd, dat hem breder maakt dan hij is. Zonder stropdas, want dat is voor westerlingen, waar hij koste wat kost niet op wil lijken. Zijn geldingsdrang is zo groot, dat hij zonder met de varkensogen te knipperen over lijken gaat…

Ik zeg: aanvallen NAVO! Schiet een flinke portie nukes de kant van Belarus, de Krim en Moskou uit. Maar dat pas als we enkele dagen gegarandeerd westenwind hebben, liefst een storm. Hij gaat maar door als we niet zelf de wapens opnemen. Dat Oekraïense legertje, dat is in een wip en een scheet door onze afgekeurde Uzi’s heen. Aan cyberspecialisten en kogelwerende vesten van DSM heb je bar weinig als er tanks je voortuin in rijden en vliegvelden worden kapotgebombardeerd…

Half 2, met de tv aan zit ik te eten. Uit de voorkamer waait het geluid naar me toe van de Oekraïense miserie waar, zover ik begrijp, niets veranderd is. Putin gaat verder met de invasie, want ze stuiten op geen enkele weerstand van dat schamele kanonnenvoer met die sneue kogelwerende bodywarmers. Jan Soldaat dus…

Natuurlijk zal de invasie weinig hinder ondervinden van de met onze second-hand geweertjes uitgeruste soldaten. Die hebben niet eens in de gaten dat we per abuis losse flodders hebben meegegeven. Zodat ze hun magazijnen compleet leeg schieten en tot hun verbazing de Russen zonder een krimp te geven verder zien marcheren, alsof het hologrammen zijn. En dan onze cyberspecialisten ‘op afstand’, die veilig hier ergens in de polder zijn gehuisvest. Goh jongens, wat ben ik trots op onze krijgsmacht en alle genomen besluiten…

Kajsa had vanochtend ernstige Groenhuijseniaanse wallen onder de ogen, die gelukkig verder helder keken. Jammer dat we deze wallen niet kunnen inzetten als verdedigingslinie tegen dat nare Tartarenvolk, dat nu reeds ontspannen, met Wodka proostend, door de straten van de volgens Zelensky onneembare provincies Donetsk en Luhansk kuiert. Daar waar volgens hem tot de tanden toe bewapende Oekraïense patriotten staan opgesteld. We horen er weinig over, maar ik neem aan dat deze linies zich nu steeds verder terugtrekken richting Kiev. Bewust van het feit dat ze, willen ze blijven leven, als de gewaaide wind het hazenpad moeten kiezen…

Ik sprak net vanuit het perspectief van de kleine Tsaar. Die kijkt handenwrijvend toe in zijn nagebouwde NASA Space Center, wat hij spottend het NADA Space Center noemt. Daar zit hij achter vele monitoren in zijn speciale, alweer door Hirst gemaakte (die er een goed commercieel jaar op heeft zitten), met Amerikaans bizonleder beklede sta-op-stoel, zodat hij zich als een volleerd astronaut in de ruimte alle kanten uit kan bewegen. Putins vrouw wil nu ook zo’n stoel, begreep ik…

Helemaal alleen is hij daar, alles gebeurt via oortjes. Het is tevens zijn meditatiekamer. Hij kan, op een moederbord aangeduid met honderden knopjes, per direct in het oortje van een militair keffen. Deze zijn zichtbaar op een grote digitale landkaart aan de muur, met oplichtende lampjes, zodat hij instructies aan het individuele lampje kan geven, of meerdere tegelijk. Dat maakt hem de Grote Poppenspeler die alle touwtjes, zowel figuurlijk maar ook letterlijk, in handen heeft…

Nu ik dit zo noteer zie ik hem zitten in zijn ‘game room’. Ik ruik zijn okselzweet, hij is gespannen. Die geur wordt overstemd door voor de kleine Tsaar gefabriceerde deo en after shave bij zijn favoriete geurtjeskoning: L’Homme, YSL. Daar heeft hij een serie lopen waar zijn naam en lachende gezicht op staat vermeld. Ze zijn uniek genummerd en hebben een jaargang, als bij een Millisimé-Champagne…

Hij doet ze soms cadeau aan zijn con-collega’s bij wijze van witz, waar hij altijd vreselijk om moet lachen. Als bijvoorbeeld de humorloze Erdogan of de symboolblinde Xi zo’n doosje met inhoud krijgen overhandigd, dan pist hij bijna in zijn broek van plezier. Want hij is van huis uit een practical joker, zodat het hem frustreert dat vrijwel niemand dit weet en dat de globale media het doodzwijgen…

Enkele jaren geleden nog deed hij de stoïcijnse Merkel een doosje cadeau. Ze gaf hem een nauwelijks vriendelijke stomp in zijn slapper wordende buik. Ze zei dat hij dat niet meer moest doen. Dat-ie ’n stoute jongen was, die eigenlijk een goed pak voor z’n billetjes moest krijgen. Waar zij, als het echt moest, wel voor kon zorgen, voegde ze er onbewogen aan toe…

Macron is zo mogelijk nog ijdeler dan Putin. Hij heeft meerdere fabrikanten die hem van gepersonaliseerde luchtjes voorzien. Naast deo en after shave ook parfums voor diverse momenten van de dag. Maar Putin gaf Macron nooit iets. Daarmee treiterde hij de Fransoos tot op het bot, want de ook al niet bijster grote, mega-ijdele Emmanuel wilde niets liever dan zo’n geurtje van Putin op zijn kaptafel hebben staan…

Al was het alleen maar dat Macron op die manier zijn secretaresses op zijn presidentiële Elysée kon imponeren. Alsook om de plasjes die zijn hond Nemo doet overal waar het beest rond struint, te maskeren met Macrons ‘plasje’. Dat wordt vervolgens op aangeven van Macron ‘inter-secretarieel’ aan die van Putin door gebrieft, uiteraard bedoeld om hem te jennen…

Barfman