Het regent, het regent

Zaterdag, klokslag 9 uur ‘s ochtends, terwijl het gros van de westerse wereld, op de feitelijke machthebbers na, teleurgesteld is in wat er gebeurt rondom Oekraïne. Want er gebeurt: niets! Ja, nog meer maatregelpakketten, maar daarmee help je de aan flarden geschoten steden en dorpen niet. Stoltenberg, NAVO-baasje, wil Zelensky’s verzoek niet inwilligen om een no-fly-zone in te stellen, wat meestal heel normaal is in oorlogen, om te legitimeren dat je vijandige toestellen uit de lucht mag schieten…

Maar nee, Stoltenberg, als droevig ogende marionet van eerst de vigerende VS-president, daarna de Britse en de Franse/Duitse, in exact die volgorde van importantie en macht, wenst not involved te zijn, al zijn ze dat natuurlijk allang door al die materialen en dwingende adviezen ter beschikking te stellen, plus de pakketjes. Is dat laf te noemen? Jazeker, dat is laf. Het zou hen sieren als ze dat gewoon zouden toegeven, dat dit voortkomt uit lafheid en een vorm van angst voor de onberekenbare kleine strateeg in het Kremlin. Omdat je je zogenaamd tegen vele vormen van waanzin nooit adequaat kunt verdedigen. Dat is waarom ze zich thans zo laf gedragen, wat we allemaal vrijelijk kunnen observeren. Niets doen dus…

Tja, het is een standpunt, maar blijft toch zeer bedenkelijk, vind ik. Waar Putin natuurlijk garen bij spint, want hij gaat onverdroten verder met het afvuren van raketten, kogels en granaten, in de tussentijd zijn geoliede propagandamachine in eigen land op sluwe wijze inzettend om de gemiddelde Rus nog dommer en onwetender te maken dan die al was…

Aan dat alles zit mijns inziens een houdbaarheidsdatum, want je kunt dit niet volhouden, wetend dat er Russen van over de hele wereld terugkeren naar hun moederland, nu ze overal personae non grata worden verklaard, en op die manier toch, al is het minimaal, een heel klein beetje de werkelijke werkelijkheid zullen vertellen aan hun naasten. Via de media krijgen Russen nog maar nauwelijks betrouwbare informatie, want alles wordt ofwel verboden door Putins mannetjes, ofwel gecensureerd – op straffe van 15 jaar ‘werkkamp’ bij ook maar de minste schijnbeweging…

Op enig moment moet wat mij betreft de oorlogsboog van Putin wat gaan verslappen. Zeer wel mogelijk is dat het momentum waarop Stoltenberg cs wacht. Misschien is dat zo, maar misschien ook niet. Ik vermoed toch het laatste, want het wachten van de NAVO is geen strategie, maar pure lafheid, om zelf niet slachtoffer te worden van oorlogsgeweld. Dat is niet goed voor beurskoersen en inflatie: de Duit dus!…

Even goed, op enig tijdstip op de tijdsbalk van de komende weken moet het drama, met al die doden, vernietigde infrastructuur en woonruimte van onschuldige burgers, tot een kantelpunt gaan leiden in wat wij, westerse toeschouwers, als mediaverslaafden gekluisterd aan de buis en internet, als acceptabel gedrag van onze leiders zullen aanvaarden…

Dat gaat veranderen, want je ziet al boze neutrale westerlingen de wapens oppakken door zich te melden bij dat geteisterde Oekraïense legertje van boeren, jagers en boswachters. Natuurlijk zijn die mensen die nu naar Oekraïne vertrekken om een robbertje te gaan vechten, vaak mannen, niet goed bij hun hoofd, want het is echt wat anders dan gamen, als je een echt wapen in de hand houdt en geen joystick, en je je munitiereservoir leegschiet op een Rus die er ook niet voor heeft gekozen om kanonnenvoer te zijn, laat staan dat-ie begrijpt waarom-ie daar is, ver weg van huis en haard en zijn liefje…

Onze kleine Noord-Koreaanse potentaat Kim is opgewonden geworden van het geknal in Europa, want hij lanceert de ene na de andere raket onder het motto van testen. Ver weg van de aandacht probeert hij die toch weer een beetje naar zich toe te trekken, nu de wereld gefocust is op Oekraïne. Natuurlijk moeten wij er allemaal wat om lachen, maar ik vrees dat hij en Putin gelijkgestemde geesten zijn, al loopt de kleine Kim enkele decennia achter in de ontwikkeling van zijn waanzin…

Enkele weken geleden dacht ik nog dat deze war slash ego clash te vergelijken was met de Golfoorlog. Ik moet erkennen dat dit toch dieper gaat, omdat het closer to home is. Toen zag ik met een biertje in de hand hoe Georgy Boy korte metten maakte met die nare Sad Damn, die zomaar Koeweit binnenviel en geen rekening had gehouden met alle oliebelangen van Georgy Boy & Friends. Nu zit ik niet met een biertje in de hand maar voel ik aan mijn pols of m’n rikketik niet te veel in de overdrive gaat. Tja, het kan natuurlijk ook de leeftijd zijn, maar ik zit me niet meer opgewonden te verkneukelen zoals toen…

En toch is het beter als er enige vorm van actie komt vanuit westerse regionen. Misschien moeten we een olijke opportunist als Boris ‘Boef’ Johnson tijdelijk NAVO-baasje maken. Want hij is, als onvervalst populist, stukken beter in staat om dat wat speelt onder de mensen te vertolken dan die huidige sombermans. Zodat we mogelijk, met Boris’ peperrijke retoriek, ons wat beter gaan voelen, ook al gebeurt er wederom in het geheel niets…

Niet dat Zelensky & Co daar blij mee zullen zijn, want die willen concrete actie in de taxi, want met de dag zal een fatsoenlijke wederopbouw moeizamer worden en ook exponentieel duurder. Ja, toch weer de Duit hè, daar is soms niet aan te ontkomen…

Misschien moet ik dat De Duit, alsook de Kluit en de Fluit, nog eens nader toelichten. Ik kende ooit een advocaat, hij is niet meer onder ons, die deze uitdrukking tot zijn lijfspreuk had gemaakt: dat alles draait om de Duit, de Kluit en de Fluit. Ik vond dat wel mooi, want deze samenvatting van alles wat in deze verdorven wereld speelt, is te herleiden tot deze drie korte begrippen. Voor degenen die ‘m niet meteen vatten: de Duit staat synoniem voor Geld, de Kluit voor land/territorium (geopolitiek), de Fluit voor het mannelijke geslachtsdeel, de testosteron, de agressie, de (masculiene) korte lontjes…

Dit lemma van deze kleine, nogal atypische advocaat, die deze woorden uitsprak in zijn prachtige, met oud hout betimmerde spreekkamer van dit ooit beroemde familiebedrijf, ontroerde me zelfs een klein beetje. Deze bijna poëtische doch ook vreselijke woorden, die omsloten tegelijkertijd een even zo vreselijke waarheid. Of het ooit zal gaan veranderen, dat weet ik niet, want de feminiene tegenkrachten zijn helaas nog (te) zwak, als een soort van-der-waals-krachten, maar dan tussen mensen…

De frisse Moskouse verschijning Iris de Graaf, die ons op de hoogte hield van hetgeen ze aldaar oppikte tussen alle propagandaregels door, is vervangen door een andere mij nog onbekende journalist. Iris is inmiddels veilig terug thuis, ze zal van hieruit haar visie op de oorlog blijven geven, zo hoorde ik op tv. Wat mij betreft gaat er snel weer een Iris terug naar daar, want vrouwelijke oorlogsverslaggevers, dat is een heuse zegen!…

Ook de pauselijke propagandamachines maken overuren, want gister konden wij vernemen, tussen alle oorlogsgeweld door, dat onze eigen Titus Brandsma heilig zal worden verklaard, op grond van één wonderbaarlijke genezing van iemand die zich al biddend tot Titus richtte. Ik heb nog op de gelijknamige lagere school gezeten, zodat ik toch, ook al is het onzin, een band met Titus houd, voor de rest van mijn leven. Het zijn de kleine dingetjes van het leven hè, om nog maar eens een flink cliché te noemen…

Contrast. Clarence Seedorf, volgens mijn krant Trouw een van de succesvolste Nederlandse voetballers aller tijden, wordt moslim. Zeer wel mogelijk heeft hij onlangs, toen hij voor het eerst een boek las, waarmee hij meteen één van de meest erudiete voetballers aller tijden wordt, gelezen dat Cassius Clay ook moslim is geworden. Met dien verstande dat die dat deed op het toppunt van zijn roem, en dit alles met een zeer luide, welbespraakte boodschap verkondigde…

Het is maar goed dat achter al die bijna ontelbare religies gewoon één God zit, die van verkleedpartijtjes houdt. Dat stelt me dan weer gerust, al heeft dat bericht over Seedorf me toch even, voor enkele seconden, uit evenwicht gebracht. Nu is alles weer goed, ben ik weer geheel zen, want het kan gelukkig allemaal vanuit de logica worden verklaard, dat wat mensen doen en beweegt…

De hypocrisie van de Zuid-As blijft me verwonderen, nu, onder maatschappelijke druk, de meeste Mokumse advocaten- en advieskantoren eieren voor hun geld lijken te kiezen. Ze hebben een zodanig goede oorlogskas, dat ze dit vrij eenvoudig kunnen doen zonder zelf pijn te hoeven lijden, nu ze deze normaliter zeer goed betalende klandizie, Russische kleptocraten, eruit tiefen. Zeggen ze, al is dat eerst zien, dan geloven. Enfin, de senior-partners van deze kantoren hebben natuurlijk wel even moeten slikken, want de persoonlijke uitbreidingsplannen voor een vierde vakantiehuis (op de Krim) en een derde yacht (te Dubai) is toch wel een hard gelag. Waar ik dan weer hard om moet lachen. De Duit, Kluit & Fluit, alles klopt gewoon weer, ik voel meteen die warme golf van zen over me heen komen…

Tot besluit wil ik niet onvermeld laten dat ik eergister op de radio de mooie song van CCR hoorde, Who’ll stop the rain. Aan de toon van de presentatrice kon je duidelijk horen dat ze het maar oude muffe muziek vond. Maar wat ze kennelijk niet wist, is dat CCR in 1970 er een ijzersterk anti-oorlogsnummer mee afleverde, toen gericht tegen de onstopbare bommenregens van de VS te ‘Nam’…

Het is geen overbodige luxe als we de radio- en overige journalisten zo nu en dan een opfriscursusje geven, maar het juiste kattenbelletje op de autocue is ook prima, dat er iets te vertellen valt bij zulke songs. Dat zou mij in ieder geval gelukkiger maken, want alles draait om bewustzijn, toch? Het leert ons bijvoorbeeld dat de ene keer de VS de agressor is, de andere keer de Russen. Of dat eigenlijk uitmaakt? Nope, want alles draait om evenwicht, en om die drie korte begrippen…

Ik wens u een fijn weekeinde, geniet vooral van uw vrijheid! Maar vergeet niet een Duit of wat te doneren aan het Rode Kruis, want dat is wat ik zo ga doen…

Barfman