Die zo nobele Vrede

Vrijdag, acht uur. Uit Brussel komen beelden van de naast elkaar zittende, ginnegappende Marky Mark en Von der Leyen. Dat heeft onze MP toch maar mooi voor elkaar, dat-ie daar mag zitten. Tijdens dat gegein zag ik dat Von der Leyen een handje op de arm van MM legde, toen hij zonder twijfel een mop vertelde. Dan overvalt mij meteen dat zo bekende, unheimische gevoel van plaatsvervangende schaamte, dat die mensen zo’n lol beleven aan hun baan. Waarom heb ik dat niet?…

Of is het wat anders? Zou dit het sublieme, tot in de puntjes ontwikkelde gevoel voor publiciteit zijn? Mogelijk dat de actie werd aangewakkerd door achter de camera’s druk gebarende mensjes, die als het ware dit grote staatshoofd (klemtoon op hoofd) respectievelijk elle presidente van de EC proberen op te naaien om iets geks of joligs te doen, zodat de EU en de rest van de wereld kan zien dat deze mensen als vissen in het water zijn in hun functie en grote verantwoordelijkheid…

Mag ik even een teiltje?…

Ik herpak me. Het is natuurlijk bijna verkiezingen. Gister kreeg ik van mijn gemeente de kieslijst thuisgestuurd, een uitklapposter van formaat, zelfs in de kleine provinciestad waarin ik woon. Maar liefst 25 partijen staan er in de reuzenspreadsheet vermeld, met 1 partij zonder naam die slechts 1 persoon telt…

Dat zegt wat over ons versplinterde landje. We, of in ieder geval ik, zie al langere tijd met lede ogen gebeuren dat de politieke ontzuiling steeds vastere vormen aanneemt. Ik ben niet voor het Amerikaanse of Engelse stelsel van maar enkele grote blokken of brokken, maar je zou er wel voor kunnen zorgen dat er een strenge partijdrempel komt, dat het wel eerst iets moet voorstellen voordat je als eenling, toeterend & blazend, de gemeenschap opzadelt met je lawaai! Doe dan zoals ik, schrijf een column/blog en mopper er naar hartenlust op los. Dat helpt bij het stoom afblazen, echt waar…

Daar gaan we weer in Oekraïne. Putins propagandamachinerieën beschuldigen nu het westen van het (als schild) opslaan van chemische en biologische wapens, die dan door de aanvallen van de Russen ‘per abuis’ geraakt worden, zodat het westen de Russen ervan kunnen beschuldigen dat ze bij hun aanval chemische en biologische wapens hebben ingezet…

Okay dan, ik heb mezelf even moeten wakker schudden. Als je denkt dat de propagandapoppenkast niet absurder kan worden, dan krijg je dit zeg pfff! Het wordt almaar vuiler en vuiler, zeer wel mogelijk is dat pas het begin van nog heel veel meer miserie…

Vers nieuws van een aantal prominente wereldburgers, die zich hebben verenigd in een brief richting Erven Nobel. Men wil namelijk de procedure uitstellen zodat de Nobelprijs 2022 voor de Vrede kan worden uitgereikt aan Zelensky…

Alweer knijp ik flink in het vel van mijn onderarm. Auw! Ja ik ben echt wakker. Ik dacht dat we dit niet meer deden in het derde millennium, om mensen die actief oorlog voeren, ook al worden ze aangevallen, de Nobelprijs toe te kennen. Volgens mij hoort dit niet meer zo, je geeft dit aan mensen die voor vreedzame oplossingen hebben gezorgd…

Alhoewel. Barack Obama, Jimmy Carter, Al Gore, allemaal laureaten in het nieuwe millennium. Die hebben ook hun robbertjes oorlog uitgevochten. Maar hebben toch die prijs gekregen. Slik. En ook de EU, als orgaan, kreeg in 2012 de Nobelprijs voor de Vrede, zag ik zojuist, toen ik even checkte hoe het zat. Oef, ik vrees dat misschien ikzelf niet meer van deze tijd ben, al zou het zomaar mogelijk kunnen zijn dat het woord Vrede bij veel mensen een andere betekenis heeft gekregen, zelfs bij de familie Nobel…

De bekende oud-politicus J.P. Balkenende zou zelfs voorkomen op die lijst van ondertekenaars, gossie zeg. Als nou de echte Harry Potter de lijst zou ondertekenen, dan zou ik er nog enige waarde aan kunnen verbinden…

Of kunnen we niet die Navalny de Vredeprijs geven? Je moet zelfs de naam van Putin overwegen, dat hij die prijs kan krijgen als hij stopt met dat landjepik. Wie weet is-ie er wel gevoelig voor, als hij daar, na al die reeksen VS-presidenten, dat grote podium op mag lopen, zodat iedereen eindelijk zijn kabouterproporties goed kan aanschouwen…

Maxime Verhagen staat ook op de lijst. En Neelie Smit-Kroes-Peper-etc! Het absolute topsegment van onze maatschappij, waarop je trotsch kunt zijn! Dat de VVD Neelie naar voren schuift dat kan ik me nog wel voorstellen, want die heeft nog iets van een internationale carrière gehad. Maar Maxime ‘Havik’ Verhagen, die steevast vóór oorlog in de Kamer was, dat vind ik wel heel erg cynisch, dat die man deze lijst heeft ondertekend. Het geeft precies aan dat het CDA met een soort van wanhoopstrijd bezig is, om nog iets te redden van de drama’s van afgelopen jaar…

Vandaag alweer een cadeautje aan de rechtse partijen in Goedemorgen Kwaakland: zojuist zag ik een hyperactieve Flopke Hoekstra orakelen over van alles en nog wat. Maar u en ik weten dat dit anders zit: volgende week gaan we naar de stembus, dáárom zit hij daar. Niet omdat hij iets te vertellen heeft, want dat zou werkelijk een spectaculaire primeur zijn! Hyperactief, dat is in deze context een ander woord voor zenuwachtig…

En de enigmatische VVD-er Uri Rosenthal zit er ook weer, ik houd wel van zijn mooie taalgebruik en retoriek. Maar wellicht zou je ook in het schnabbelcircuit voor oud-politici een bovengrens moeten instellen qua leeftijd, gewoon opnemen in de mediawet zeg ik, ter bescherming des persoons…

Overal waar je momenteel mensen ziet die verkiesbaar zijn, zet men hun beste lachmasker op. Zelfs de ijdele zuurpruim Macron zag ik dat doen op beelden met andere staatshoofden voor een groepsfoto – ik moet dan toch altijd aan het ouderwetse schoolreisje denken. Macron wil namelijk nogmaals premier worden, en dat gaat hij worden ook, want geen land in de EU is momenteel verdeelder dan Frankrijk. Nou ja, misschien op ons Kwaaklandje na dan…

En raar maar waar: ik vond vanochtend in mijn tuin een heuse braakbal! Nog nooit eerder gezien, al weet ik wel dat er ’s nachts uilen actief zijn. En af en toe vliegt er een buizerd hoog over. Buizerds hebben ook braakballen, maar het lijkt me sterk dat ze die hoog in de lucht vliegend droppen, als Russische bommen. En haviken dan? Nee, ik zal het me wel hebben verbeeld, dat het een braakbal was, nu ik mijn klauwen met veel venijn in deze braakbal heb gezet…

Trouw meldt dat mountainbikers in natuurgebieden voor meer ellende bij dier en plant zorgen dan verwacht. Goh zeg, wat ’n verrassing. Natuurlijk leidt dit tot verstoring, hoe heeft men ooit kunnen denken dat dit zou gaan helpen? Is dit nu wat men noemt domheid in een notendop?…

En dan heb ik het nog niet over het afval dat ze achterlaten: leeg-geknepen tubes powergel, kapotte binnenbanden, bidons, gebruikte persluchtcapsules, plastic flesjes, papiertjes van energierepen – je kunt precies zien wat het eet- en drinkpatroon is van deze natuurliefhebbers. Maar ja, we zijn nu eenmaal in de draaikolk der verhuftering terechtgekomen, waaruit geen ontsnappen meer mogelijk lijkt…

Onze maatschappij is onherstelbaar verhufterd. Wat mensen, anders dan deze mountainbikers, allemaal achterlaten in de natuur, om maar een voorbeeldje van huftergedrag te vertonen. Kijk eens goed om u heen, als u bijvoorbeeld op een maandag een wandeling in een bos zou maken. Want op maandagen kun je heel goed zien wat men op zondagen meezeult naar het bos…

Wat je daar allemaal aantreft: de bekende plastic flesjes, allerhande natte en droge tissues om handen, mond, billen en vagijn aan af te vegen, (lege) wietzakjes, hele rollen zilverpapier om een van thuis meegenomen restje pizza in te bewaren, lege plastic tassen (waarin al die spullen zaten om mee naar bos, duin en weide te nemen), zelfs complete maandverbanden en kapotte bierflessen en -kratten tref je er aan…

Ja, wat mij betreft staat ons vrijetijdsgedrag, dat door de pandemie is gematerialiseerd tot de natuurwandeling, symbool voor die verhuftering. En het is ook nog eens een voor mij onbegrijpelijke paradox, dat je wel al die spullen mee van huis neemt bos in en hei op, maar dat je die dan niet mee naar huis kunt nemen, na gebruik. Wat mij betreft hangen ze in de natuur van die onherkenbaar verstopte Chinese camera’s neer, die netjes, via gezichtsherkenning, de vervuiler laat betalen met een vette boete, geen milde. Lik op stuk! Oog om oog. Ik ben meteen voor, invoeren die hap!…

Ook moeten we meer drones gaan inzetten, die vooral drommen mensen in de gaten gaan houden. Rust ze uit met stealth-techniek, zodat ze vrijwel onzichtbaar zijn. Want onze verhufterde maatschappij is er eentje van wie niet luisteren wil, die moet maar voelen. Boetes uitdelen dus! Voelen, in de portemonnee, dat is het enige dat werkt. Dáárvoor zijn wij als de dood, als ons iets kost. Ons landje puilt namelijk uit van de knieperds, Duit-gierige mensen, en die moet je in het hart raken, of nog beter: in het edele gedeelte! Dan piepen ze wel anders, worden ze gedwee en mak als schapen, met hopelijk enig lerend vermogen ‘on the side’…

Nee hoor, ik ben geen predikende dominee. Ik observeer wat ik zie, ik neem waar, en dat stemt mij niet echt positief. Wij zijn in TGV-tempo bezig de wereld naar de kloten te helpen. De meeste mensen vinden dat wel prima zo, omdat toch pas na afloop van hun leven de zondvloed komt…

De cirkel is bijna weer rond, zal misschien een verdwaalde CDA-er zeggen. Kijk maar, als je niet het gezin de hoeksteen van de samenleving maakt, dan loopt alles in het honderd. Misschien is het wel waar. Maar als ik dan naar de samenstelling van onze gezinnen kijk, dan klopt het niet meer, dat beeld. Er zijn meer gebroken en één-persoon-gezinnen dan ooit. Versnippering en versplintering, dat is de trend. Men zegt dat we steeds slimmer worden, als soort, maar alles wordt daarmee ook ingewikkelder, de details nemen toe. En dat terwijl we eigenlijk met steeds grotere passen door het leven willen flaneren…

Maar dan is daar weer dat juweel, het bericht dat mij meteen blij maakt, dat ik gewoon vertrouwen in onze politieke en maatschappelijke systemen moet hebben: de Belastingdienst Curaçao doet aan ‘vriendjespolitiek’. Kijk, daar gaan we weer. We hebben ze daar te vaak het zogenaamd goede voorbeeld gegeven, hoe het moet. Rijken zouden rijker worden, en dus vraag ik me meteen af: welke rijken? Het zou me niet verwonderen als dat voornamelijk rijke landgenoten zijn die daar een tweede huisje hebben, een beleggingspandje en wat speculatie-grond of belangen in een horecatentje…

Ja, ik schiet meteen in mijn vertrouwde cynisme, als ik zulke berichten lees. Feitelijk steek ik dan de hand in eigen boezem, want wij, landgenoten, hebben dat daar zo gecreëerd, deels voor ons eigen belang. Daar blinken wij in uit, in het verdedigen en verruimen van onze belangen, dat is een genetisch erfstuk van ons als natie. Ik kijk naar buiten en schiet in de lach. Vandaag schijnt de zon op haast manisch-blije wijze, dus waar hebben we het eigenlijk over?…

Barfman