Hij heeft het weer geflikt, de jokkebrokkende Houdini van eigen bodem. Mark Rutte, onze demissionaire paling, is alweer uit de fuik ontsnapt, toen hij werd ondervraagd over het fraudebeleid. Uiteraard zei hij dat men hem nergens verantwoordelijk voor kon houden…

Een goed voorbeeld hoe ik in het algemeen naar onze nationale politiek kijk. Al zijn er best uitzonderingen, zoals Lodewijk Asscher, die aftrad toen men op zijn geweten trapte. Maar onze MP lijkt zijn geweten goed verborgen te houden onder zijn pantser…

Zo hebben we binnen het omroepbestel een reclamecodecommissie. Het zou een goed idee zijn om ook een politieke codecommissie op te zetten, die regelmatig politici toetst aan de (tevens nog op te stellen) gedrags- en beroepsregels, de GBR…

Meer bijzonder: de GBRP, voor politici. Enfin, het zijn Ruttes laatste stuiptrekkingen, voordat hij aftreedt, en hij toch nog verder wil ergens in de wereld in een topfunctie. De eerder gedane uitspraak dat hij meer les wil geven, hangt alweer te zwiepen in de wilgen…

Ergens zal er in dat zo uitstekend verborgen geweten van ‘m een oprisping zijn geweest, dat zijn tijd nog niet gekomen is uit het bestuurlijke leven te stappen. Hij wil voorkomen dat men hem later zal wegschrijven als ‘met de staart tussen de benen vertrokken’…

Nu heeft een paling natuurlijk een enorme staart, en dus is behoedzaamheid geboden. Gister zag ik op tv beelden van toen Rutte nog staatssecretaris was. Je ziet daar bij wijze van spreken de voorbode hoe hij zich later, als professionele draaikont, zal ontwikkelen…

Op blz 5 van Trouw worden maar liefst twee pausen afgebeeld: Flopke Hoekstra, de beoogde klimaatpaus, en Franciscus, de echte Paus. Een alleraardigste vondst van Trouw, om dat zo te doen. Nog meer lof is de brief waarnaar ze op blz 3 verwijzen…

Dat betreft een brief van ‘de duurzame 100’. Dat is een clubje van klimaatpausjes, die een brief hebben gestuurd aan de directie van DPG Media, de uitgever van Trouw. Met het verzoek om geen fossiel gerelateerde bedrijven meer te laten adverteren. Een goed idee!…

Het zou zoveel schelen, dat die verschrikkelijke vliegreizen niet meer worden geadverteerd, vooral als ze naast zware redactionele artikelen staan. Vandaag in Trouw op blz 6 een advertentie om mensen naar Jordanië te lokken…

Dat gebeurt dan op zeer creatieve wijze middels de opties a) een groepsreis (v.a. € 1.249) of b) een privéreis met chauffeur (v.a. € 2.098). De advertentie zit ongemakkelijk ingeklemd tussen twee zware politieke artikelen…

Ik steek niet onder stoelen of banken dat het mij als krantlezer erg zou behagen, mocht men deze stap nemen. Tegelijkertijd weet je, als kleine, op een garnaal lijkende burger, dat zo’n achterliggende eigenaar, de machtige mediafamilie van Thillo, dit nooit zal pikken…

Want het heeft een prangende, directe invloed op de Duit, het te behalen ‘randement’, het uit te keren dividend per coupon, en daaraan gekoppeld het toch al in grote luxe geleden leven van deze investeerders. Maar het blijft een grondrecht, zulke keuzes te mogen maken…

Dat wil nog niet zeggen dat deze keurige actiegroep, die nu eens niet kiest voor het ondermijnende blokkeren van snelwegen en/of het vastlijmen in musea, maar de dialoog aangaat, niet in haar recht staat haar bezorgdheid te uiten…

Ja, ik weet best dat er mensen in de brief worden genoemd, medeondertekenaars, die op z’n zachtst gezegd als dubieus kunnen worden aangemerkt. Herman Wijffels, ex-baasje van Rabobank en Paul Polman, ex-topper bij Unilever. Zijn dit soms bekeerlingen? Of missen ze aandacht?…

Als je jarenlang leiding hebt gegeven aan een bank dan wel firma die vooral bekend is van allerhande voedingsmiddelen, dan is het milieu en/of klimaat niet ‘top of mind’, is er zeer waarschijnlijk geen strikt beleid op dat gebied geformuleerd…

Nou ja, mogelijk kan dat beleid zodanig zijn dat er geen beleid is. Banken haalden maar wat graag grote fossiele bedrijven binnen als cliënt. Unilever kocht groot in bij de fossiele industrie om grondstoffen middels brandstof om te zetten in winstgevende consumentenproducten…

Waar je dan in beginsel niet tegen kunt zijn denk ik. We leven tenslotte in een kapitalistische democratie. Maar om dan op latere leeftijd een spijtoptant te worden, en je naam aan voor hun doen ‘rare projecten’ te verbinden, dat is ook weer zoiets, denk ik dan…

Het is tijd voor een afsluitend bericht. Daar zit enige, maar misschien wel veel betutteling in besloten. Wat ik bedoel? Het verkeerde gebruik van Trouw van leestekens. Maar niet alleen Trouw doet dat, heel ons land lijkt zich eraan te zondigen…

Het voorbeeld staat op blz 9. ‘Prins Bernhard was écht lid van Hitlers nazi-partij’. Ziet u het? Het gaat om het verkeerd geplaatste accent aigu. Dat moet een accent grave zijn. Want het woord ‘echt’ heeft van nature een è-klank…

Zoals Trouw het schrijft zou je ‘écht’ moeten uitspreken als ‘éécht’. Fout dus. Het zou derhalve ‘ècht’ moeten zijn. Op die wijze wordt de klank benadrukt, als ‘grave’, ernstig. Het zou wel correct zijn geweest als er ‘ére-lid’ had gestaan. Want dat betreft een ‘éé’-klank…

Ik lees weleens een boek. Ik steek alweer niet onder stoelen of banken dat dit best vaak een boek van Jeroen Brouwers is. Als men het afzet tegen de gemiddelde persoon bedoel ik. Vooral zijn biografische boeken, polemieken en brieven vind ik geweldig…

Inmiddels is de beste man overleden. Maar hij regeert vanuit zijn graf als we kijken naar zijn (soms bijna hyper-)correcte gebruik van leestekens. Het tekent schril af tegen het foutieve gebruik van zijn vele schrijvende collegae…

Hierbij wil ik Jeroen danken voor zijn nagelaten erfenis via al die boeken. Ze zijn nog steeds zeer lezenswaardig. Soms wat zwaar aangezet, maar dat was nu eenmaal zijn stijl, waarvoor hij bewust koos. Voor mij was hij een verademing tussen alle anderen…

Barfman