14-10-2023


Another day in paradise. Ja, ik weet het, een vreselijke song van Phil Collins, de man die de moderne popmuziek zo’n beetje tot in de haarvaten van het systeem verzakelijkt heeft. Maar ik bedoel eigenlijk het tegenovergestelde…

Het Bijbelse Beloofde Land lijkt allesbehalve op een paradijs. Dat bedoel ik niet eens cynisch, het is een vreselijke puinhoop daar in Israël. Daar waar de aartsvijanden elkaar maar niet het licht in de ogen lijken te willen gunnen…

Gister te Arras, Frankrijk, zette een Tsjetsjeens-Franse jongeman, op zijn oude middelbare school, een docent een mes op de keel en sneed die vervolgens door. Er zijn duidelijke aanwijzingen dat deze jonge moslim handelde uit wraak, voor wat er in Israël gebeurt…

En wij maar denken dat het sinds Samuel Paty, drie jaar geleden, niet meer zou gebeuren. Ook daar betrof het een Tsjetsjeen. Wat is dat toch dat wij, in westerse vrijheid levende mensen, bepaalde volkeren, zoals de Tsjetsjenen, zo makkelijk stigmatiseren?…

Is dit soms omdat wij in relatieve vrijheid leven? Omdat wij minder last hebben van onderdrukking door een tamelijk religieuze dominante partij? Wie weet is het deze agressieve reactie, gericht tegen de heersende onderdrukker, die zulks uitlokt…

En niet te vergeten de onvergeeflijke wanhoopsdaden door onschuldige burgers te vermoorden. Het zal wel zoiets zijn vermoed ik. Het is te vergelijken met het toenemende huftergedrag in onze westerse maatschappij, dat me erg boos kan maken…

Natuurlijk snijd ik niemand de keel door of scheid ik de nek van de romp. In plaats daarvan roep ik, en met mij velen, om huftergedrag harder af te straffen, door wettelijk de gevangenisstraffen op wangedrag serieus aan te scherpen…

En desnoods, als het niet anders kan, bij extreem zware gevallen, door de doodstraf in te voeren, her in te voeren. Want vroeger, toen wij nog in barbarij leefden in wat we nu de beschaafde, westerse wereld noemen, was de doodstraf de norm…

Oog om oog. Geen pardon voor moordenaars. Degene die moordt mag, mits bewezen, met gelijke munt uitbetaald worden. Soms denk ik wel eens, voer in godsnaam (of juist niet in godsnaam, het is slechts een wijze van spreken), die doodstraf maar weer in…

Om de boel op scherp te zetten, zodat een gewaarschuwd mens weer voor twee geldt. Het kan maar beter duidelijk zijn wat er met je gebeurt, als je je boekje te buiten gaat. Toch? Of dram ik nu wat te veel door? Doe ik nu niet precies zoals Israël in elkaar steekt?…

Ach, wat zou het ook. Wat me nog het meest verontrust is dat de VS, al sinds Trump, langzaam haar oude rol, als informele politieagent van deze wereld, aan het opgeven is. Want die rol zou te duur zijn, en te weinig gericht op de interne ‘shite’ in den lande…

‘America first!’ Dat was het antwoord van ‘Donny Boy’ op de wat meer naar buiten gerichte algemene prietpraat van Barack Obama. Die zei: ‘Yes we can!’ Wat ik wel een mooie kreet vond, omdat altijd iedereen tegen hem zei dat het niet kon (‘a black president’)…

Maar veel meer gebeurde er niet, nadat hij eenmaal in The Oval Office ging wonen. Ik heb deel 1 van zijn vuistdikke biografie gelezen, en wacht nog op deel twee. Hopelijk staat daar meer in dat mij zal inspireren, want deel 1 vind ik ronduit teleurstellend…

Het is niet onmogelijk dat ik teveel van hem verwachtte. Hij, die door velen als de politieke reïncarnatie van Nelson Mandela werd beschouwd, is toch als een nachtkaars uitgedoofd. Soms zien we nog een cameo van de beste man, een of ander aforisme uitkramend…

Zo heeft hij, uiteraard, ook Sleepy Joe gesteund in diens strijd tegen Donny Boy. Helaas kan ik niet anders zeggen dan dat ik er toch niet echt van onder de indruk was, van acht jaar Obama. Nou ja, op dat ene momentje na dan, toen Obama Osama liet killen…

En we mogen ook niet vergeten dat Obama vierkant achter Hillary ‘Billary’ Clinton stond. Maar die ging kopje onder aan haar arrogantie, toen ze dacht de democratische winst allang op zak te hebben. Never under-estimate the underdog: Dog Donny…

Dat is zoiets als Bugs Bunny, maar dan net even anders. Ondanks de helling waarop de wereld zich begeeft, langzaam naar beneden zakkend, moet ik toch zeggen, sinds ik als jonge tiener mijn bewustzijn ontwikkelde, dat ik genoten heb van mijn aanwezigheid op aarde…

Het is, zeg maar vanaf het tweede decennium van het nieuwe millennium, even wat minder dan we gewend waren. Toch probeer ik vast te houden aan de gedachte dat het herstelbaar is, dat we weer kunnen terugkeren naar de circa 65 jaar na WOII…

Dat kan wat mij betreft alleen maar als die voormalige kolonie van Europa, dat wat we de Verenigde Staten van Amerika noemen, weer de politieknuppel oppakt, tegenwoordig tevens uitgerust met pepperspray en een bodycam…

Dat laatste is om verantwoording af te leggen. Het zou de standaarduitrusting van iedere agent moeten zijn. Ter completering een goedwerkende blaffer om terroristen en zware criminelen, alsook ‘lone wolfs’, ter plaatse te kunnen uitschakelen…

Ik heb het wel eens vaker gezegd: wat mij betreft mag de ‘Robocop’ van Paul Verhoeven langzaam geïntegreerd worden in het wereldwijde politiecorps. Als dat de enige manier is om de vrede op aarde te bewaren, dan moet het maar zo, denk ik…

‘Het gewetenloze’ kun je het beste bestrijden met iets dat ook gewetenloos is, volgens een vooraf geprogrammeerd handhavings-algoritme. Het moge misschien een absurde denkwijze zijn, mijn verwachting is dat we uiteindelijk toch naar zoiets toe gaan…

Want daar ontbreekt het aan: als we met ons allen nare regels bedenken om de maatschappij in relatieve ‘pais en vree’ te laten functioneren, ontkom je er niet aan te handhaven. Zo nodig met harde hand, want een zachte leidt maar tot stinkende wonden…

Nog één kleine ergernis dan, zodat ik het weer therapeutisch kwijt ben. Gister heeft ons aller Pietje Adema van Landbouw laten zien dat hij een testikelloos wezen is. Hij onthield zich van stemming in de EU over glyfosaat, het favoriete anti-onkruidgif van de moderne agrariër…

Want Malle Pietje deed niet, als bevoegd Minister van Gif, wat een meerderheid van de Kamer hem vroeg te doen: tegen stemmen. Pietje wilde een wit voetje halen bij de boeren. Wat een laffe hond zeg! Ik vind het absurd dat de Kamer hem niet wil of kan tegenhouden…

Dit is te veel macht voor één politicus, die kennelijk tegen de democratische wil der meerderheid van de Kamer mag ingaan. Had Rutte hem niet op basis van insubordinatie moeten terugfluiten uit Brussel? Om een wel betrouwbaar persoon te laten stemmen?…

Het ergste is dat de niet-biologisch boerende boeren te lui zijn om onkruid te verwijderen van hun akkers. Hebben we daar biologische boeren ooit over horen klagen? Die hebben er allerlei oplossingen voor ontwikkeld, die niets van doen hebben met gif spuiten…

Zo zie je maar dat politici zich mogen aansluiten bij het onbehoorlijke gedrag van luie boeren die, onderuitgezakt op hun trekker zittend, hun dagelijkse portie gif over hun akkers mogen blijven sproeien. Ondertussen een sjekkie rokend en naar een muziekje luisterend…

Dat is wat ik althans waarneem nabij mijn huis, waar de boeren eerder lui dan moe zijn, en er lustig op los blijven sproeien. En stinken dat al dat spul doet. Ik blijf het vreemd vinden dat de mensen het pikken, dat al dit gif in de consumptieve kringloop komt…

Dat heeft de landbouwlobby, via steun van de high-tech-gifproducenten, toch maar mooi voor elkaar. Ik zal het nooit begrijpen, dat men willens en wetens via bespoten groente etc gif in het lijf toestaat. Maar ja, wie ben ik? Een klein waterdruppeltje in de grote glyfosaatoceaan…

Barfman


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *