28-10-2023


Ik vrees dat men in Israël, in het bijzonder in de omheinde enclave ‘Kamp Gaza’, een spel speelt. En wel door Israël, die de strategie hanteert van de langzaamaanactie. Af en toe met een paar tanks Gaza in rijden en wat gebouwen aan flarden schieten, is het motto…

Daarna als de gewaaide wind terug Israël in en stug ontkennen dat het grondoffensief is begonnen. In de tussentijd rollebolt bijna de hele wereld over Israël heen met maar één woord: proportionaliteit! Dat betekent in normaal Nederlands in wezen iets heel naars…

Dat ze namelijk, bij hun poging de terroristen van Hamas uit te willen roeien, niet te veel doden mogen maken. Bijna de hele wereld is het erover eens dat Israël een ‘licence to kill’ heeft, een vrijbrief om Palestijnen te mogen afknallen…

Maar houd je wel een beetje in graag, Israël. Dat is wat bijna de hele wereld zonder al te veel woorden zegt. Schiet ze aan flarden, maar doe het met beleid, slim. Mooier (of lelijker) kan ik het niet maken. Dit is wat bijna de hele wereld met dat vreselijke p-woord zegt…

Ik meen getallen te hebben gehoord dat de teller qua doden aan Palestijnse kant nu op ongeveer 5.000 staat. Dat is de helft van wat ik vorige week als ‘redelijk’ zou hebben aangeduid, dat de vergelding toch echt niet meer dan 10.000 doden mag opleveren…

Dat zou mij redelijk lijken. Althans, dat vond ik toen zo, mezelf nog ongemakkelijk met de woede van de afgrijselijke daden van Hamas omringend. De huidige uitrookterreur van Israël, die vrij systematisch wordt uitgevoerd, is allang niet meer ‘p’…

Volgens mij weet Netan-Yahoo, geholpen door de roedel haviken op zijn afdeling Defensie, geruggensteund door de VS, welke laatste volgens mij allesbepalend is in iedere ruft die aan de zijde van Israël wordt gelaten, niet goed meer hoe hij het moet aanpakken…

Want hoe dichter ze bij Hamas komen, hoe groter de kans is dat ze ook de 224 gegijzelden liquideren. En dat is buitengewoon slecht voor de binnenlandse moraal van Bibi’s landgenoten, met name de duizenden familieleden die gekoppeld zijn aan die 224 mensen…

Raar maar waar. Mij schiet nu plots een vreemd iets te binnen. Namelijk de vraag, of die 224 gegijzelden nu tot die 10.000 behoren, of bij de 1.200 doden aan Israëlische kant moeten worden opgeteld, als ze onverhoeds toch worden gedood bij een inval…

Ik ben uiteraard weer wat cynisch over wat er gebeurt, maar het is een reuzengroot dilemma voor Bibi, hoe nu verder te moeten. Gister zei een Palestijnse ‘Bobo’ dat men de Hamas-strijders kan uitroeien, maar nooit het gedachtegoed. Klare taal, vrij logisch ook…

Niet in de laatste plaats omdat Hamas niet echt heel veel smaken over heeft om in de strijd te gooien. Ja, de gegijzelden lijken hun beste troef, maar die ligt inmiddels op tafel omdat ze hebben gezegd dat ze, in ruil voor gegijzelden, een staakt-het-vuren willen…

Kansloos, als je weet hoe Bibi en de zijnen denken. Die draaien het al om: eerst de gegijzelden vrijlaten, dan pas willen we praten over een eventueel staakt-het vuren. Dit werd gister nog eens door de VS bevestigd. Kortom: het zit nu al ramvast, qua reële opties…

De tweestaten-optie vliegt ook zo nu en dan weer voorbij. Maar iedereen weet, die een beetje nuchter-logisch kan denken, dat Israël zulks nooit zal accepteren in volledige gelijkheid. Daarvoor zijn ze te achterdochtig geworden, niet eens ten onrechte denk ik…

Want het is lastig praten, als je te maken hebt met een terroristische ‘zakenpartner’. Waarmee ik bedoel dat het terrorisme tot in de haarvaten van Hamas is doorgedrongen, en er heel wat ‘solo-opererende idioten’ zijn die, vanwege hun God, aanslagen zullen blijven plegen…

Hamas mag dan een grote achterban hebben, het is geen trouwe achterban, die luistert naar de Hamasbaas als die zegt dat er niet meer geschoten mag worden. We weten best dat Bibi met groot machtsvertoon zal toeslaan, al klinkt er van de zijde van Hamas maar een trekrotje…

Zo ver zit eenieder in het schuttersputje ingegraven. Met in het achterhoofd het ongeloof dat er een oplossing zal worden gevonden. Er is een Sadat of Rabin of desnoods een Kissinger/Carter nodig, om iedereen met een enigszins blanco agenda aan tafel te krijgen…

Volgens een Russische zakenkrant zou de leiding van Hamas enkele dagen geleden bij Putin op de koffie zijn geweest. Geen bemoedigende geluiden, omdat daarmee in de achtergrond de klassieke Koude Oorlog weer terug is: die tussen de Rusland en de VS…

Tja, een mens kan eindeloos piekeren wat er daar in de rechtsonderhoek van de Middellandse Zee allemaal gebeurt. Het was een reeds in Bijbelse tijden omstreden gebied, omdat er een volk zou hebben geleefd dat van alles claimt volgens oude stoffige papyrusrollen…

Ik twijfel er niet aan dat dit allemaal op oude waarheden berust, maar we leven in het NU, zodat bijstelling van oude geloven en vastgeroeste standpunten de oplossingen beslist dichterbij zal brengen. Het is een schakelaar die moet worden omgezet…

En daarvoor is een wil nodig. Het zou onzin zijn om te verkondigen dat er niet genoeg wegen zijn die leiden naar een vreedzame horizon. Maar er is wel een eeuwenoud spreekwoord (of gezegde), dat luidt: waar een wil is, is een weg. Kom op heren, doe je best!…

Barfman


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *