‘Braakbal – Wilde columns van Barfman’ vanaf nu te koop op bol.com
Met de komst van de in volle glorie aanwezige herfst (winderig, kil en nat), heb ik de neiging me ’s avonds voor de buis te planten met een goede film. Gordijnen dicht, een warme deken om de schouders en dan genieten maar…
Gister was de film The Martian aan de beurt. Voor de zoveelste keer al, want een groot fan van Ridley Scott (en Matt Damon). In het begin vond ik het best een teleurstelling, toen ik de film in 2015 in de bioscoop zag. Vooral de onwaarschijnlijke scènes stoorden me…
Zoals de plastic folie als afscherming van het ontstane gat na de explosie. En het aardappels kweken in de met menselijke stront geïmpregneerde mars-aarde. En dan die lange reis naar de MAV zonder dat we iets vernemen over hoe hij naar de plee gaat…
Ach, een half jaar later bestelde ik met tegenzin de dvd, en bekeek ik de film nog eens op m’n gemakje. En nog eens, en nog eens. Nu, minstens vijftien keer verder, is het een topfilm. Die heeft Scott meer gemaakt, maar deze film is voor mij duidelijk gegroeid…
Ook ben ik in films altijd op zoek naar de kleine dingetjes, verwijzingen naar andere films van dezelfde regisseur of naar de acteurs die er rollen in spelen. Gister zag ik pas een piepkleine verwijzing naar iets waar Matt Damon al vele jaren mee kampt…
De publieke verwarring dat hij voor acteur Mark Wahlberg wordt aangezien. Nu lijken ze natuurlijk best wel op elkaar. Mark geboren op 5 juni 1971 en 1.73 m groot; Matt geboren op 8 oktober 1970 en 1.78 m groot. Beide zijn stevig gebouwde krachthonktypes…
En hun gezichten lijken ook veel op elkaar. Het is de tragiek van Matt dan hij voor Mark wordt aangezien, want andersom geldt dat niet. Even goed, gister viel me op, na al die keren kijken, dat de naam van Matt’s personage verrassend was: Mark Watney…
Dat is een vrij groot deel van de naam Mark Wahlberg: Mark Wa-. Nu is dit natuurlijk de naam van de hoofdrolspeler in het in 2011 gepubliceerde boek van Andy Weir. En dus zou je kunnen zeggen, dat het puur toeval is, dat het Mark Wa- is…
Echter, ik laat me niet te snel van de wijs brengen, dat het toeval is. Omdat Ridley Scott een briljant man is, moet je er rekening mee houden dat hij via de naam Mark Watney naar een acteur heeft gezocht waar een geintje mee kan worden uitgehaald…
Matt Damon die last heeft van Mark Wahlberg-Watney. Het is misschien het meest vergezochte ‘ding’ dat ik ooit heb gezien in films, echter ik sluit niets uit. Na vijftien keer deze film bekijken kwam deze vergezochtheid plots boven water ploppen…
Het zal niets voor niets zijn geweest, denk ik dan. En over astronauten gesproken: vrijdagavond kwam ons het bericht ter ore dat voormalig astronaut Thomas Mattingly is overleden. Hij werd beroemd door een Apollo-vlucht waar hij niet bij was: de 13de…
Frappant is deel één van de achternaam: Matt-. Maar daar houdt iedere andere vergelijking mee op. Even goed, ben ik beïnvloed door dit bericht om The Martian te gaan kijken? Wie weet, want ik had uit nogal wat andere films kunnen kiezen uit mijn voorraad space movies…
Zoals 2001, Alien, Red Planet, Europa Report, Moon, Mission to Mars, Ad Astra, Prometheus, Silent Running, Star Wars, Dune, etc. Het werd The Martian. Want dat is een gezellige film vind ik. Over iemand die in een benarde positie terechtkomt en dit overleeft…
Okay, genoeg hierover. Ik wil me verder beperken tot iets kleins uit de politiek. Beter nog, het gaat over politieke onwil. Van een politicus die, vanwege zijn ego, vermoedelijk veel spijt zal hebben ooit politicus te zijn geworden. Ik heb het over de heer Dijkgraaf…
Minister van (hoger) Onderwijs namens de voormalige onderwijs- en educatiepartij D66. Voormalig, want thans is D66 een kleine, mainstream middenklassepartij, voorstander van kernenergie, en ziet het als sport om arme studenten als citroenen uit te knijpen…
Vrijdag verkondigde hij een leugen. Hij zei dat het bevriezen van de rente op studieleningen niet mogelijk was/is. Het is verre van dat, want alles is mogelijk. Het is een bewuste keuze, het ontbreken van wil, ook wel onwil genoemd, van hem en het kabinet…
Ik mag hopen dat deze perverse onwil op 22 november, als we naar de stembus gaan, als een messcherpe boemerang terug komt vliegen op hem en de huidige kabinetspartijen. Ik noem het pervers ja, dat men dit gapende gat der studieleningen niet wil repareren…
Het gaat hier om de vergeten studenten, die het zonder basislening moesten doen. Die ook al met covid te kampen hadden. Dat zo’n voorheen zo menselijk ogende meneer Dijkgraaf, als joviale Princeton boss, plots zo’n kille rentmeester is geworden…
Hij had moeten aftreden, is mijn bescheiden mening. Om dicht bij zijn en bij het D66-hart te blijven: eerlijke mogelijkheden tot ontwikkeling voor iedereen, zonder scheve portemonnees! Hij heeft alle kansen gehad om de eer aan zichzelf te houden…
Om fair en eerlijk in die delicate StuFi-zaak bij zichzelf te blijven. Maar dat deed hij niet, omdat hij zijn persoonlijke missie als politicus belangrijker vond dan die van zijn ooit zo geliefde studenten, die hem adoreerden. Ik kijk dan ook erg uit naar 22 november!…
Barfman