‘Braakbal – Wilde columns van Barfman’ vanaf nu te koop op bol.com
Rick Nieman heeft ervoor gezorgd dat er vandaag pittig gezelschap bij hem aan tafel zit in z’n praatprogramma. Onder meer het boegbeeld der vaderlandse socialisten Frans de Kabouter, zowaar met getrimde baard, en succesvol thema-schrijfster Jessica Durlacher…
Jessica is de dochter van G.L. Durlacher, die ook al een thema-auteur was. Hij werd aan het einde van de oorlog bevrijd uit Auschwitz, zodat zijn vreselijke thema zich eenvoudig laat raden. G.L. lijkt overigens verdacht veel op een kabouter, kijkend naar oude foto’s…
Daarom is Jessica goed gecast, met haar ‘vader’ die naast haar zit in de studio. Haar ‘vader’ is in het echt vier maanden ouder. Maar Jessica ziet er tien jaar jonger uit dan hij (Frans), al vind ik die inmiddels volgens mij ‘tuitende’ lippen van haar walgelijk…
Ik heb de nodige boeken van Jess gelezen. Het eerste boek dat ik las ben ik gaan lezen omdat ik lang geleden een foto van haar in de krant zag staan en dacht: oh, schrijfsters kunnen dus wel mooi zijn, laat ik als de gewaaide wind een boek van haar gaan kopen…
Na drie boeken werd ik moe van het thema, en heb ik nooit meer iets van haar durven lezen, bang om weer op dat thema te zullen botsen. Met het lezen van boeken van haar ‘hubby’, Leon de Winter, ben ik ook al gestopt, vanwege toenemend populisme…
Ook werd ik moe van de van het koppel afspattende ambitie wereldberoemd te willen worden. Vooral Leon wilde bekend worden als auteur van wiens boeken men beroemde films in Hollywood zou maken. Ze hadden te veel naar Paul Verhoeven gekeken vrees ik…
Paul daarentegen is wel succesvol geworden, al kun je soebatten over hoe dicht het tegen verguisd worden aanzit. Enfin, Rick Nieman mag dan een erg goed programma hebben op de zondagochtend, zijn gasten zouden wel wat spannender mogen…
Want de Joodse Jessica uitnodigen rondom ‘Israël vs. Palestina’, dat is een hele straat vol keurslagers kritiek laten leveren op de nieuwste vegetarische burger van de concurrent. Je weet op voorhand dat ze het niet gaat hebben over origami of landbouwtechnieken…
Gelukkig nemen de internationale kritieken op Bibi en zijn generaals met het uur toe. Dat is zo omdat hij inmiddels meer dan genoeg wraakdoden heeft kunnen afvinken – vooral burgerdoden, die helemaal niets met deze eeuwenlange strijd te maken hebben…
Bibi heeft denk ik allang de eer van het ‘Uitverkoren Volk’ gered, met de volop in de media uitgevente bloedwraak. Het is genoeg, denk ik dan. Nu mag je weer constructief worden en werken aan wederopbouw, waar het op leek toen Arafat nog leefde (zucht)…
Toch wil ik nog even terugkomen op het lezen van boeken, geprikkeld door Jessica’s aanwezigheid bij ‘slick’ Rick. Al vele maanden ben ik de niet-romans van Maarten ’t Hart aan het lezen, zijn bio’s, essays, polemische stukken en gebundelde columns etc…
Daar komt nu eindelijk schot in, ik ben er bijna doorheen, de in totaal bijna vijftien boeken dacht ik. Op dit moment lees ik ‘De som van misverstanden’ uit 1978, een vrij taaie maar wel inhoudelijk erg goede beschrijving van zijn geliefde auteurs en hun oeuvre…
Zojuist zag ik op blz 192 over Marcel Proust een mij erg pakkend woord: zijnswijzen (van bewustzijn). Dat zijn er drie, volgens Maartens ‘hermeneutische’ aanpak: beleven, herinneren en dromen. Zijnswijzen, dat is dus wat anders dan zienswijzen…
Eerst dacht ik dat daar een tikfout stond, maar omdat meteen de uitleg volgde, was ik abuis. Zelden heb ik een zo complete beschrijving gezien van bewustzijn, qua uitingsvormen. Nu zal Maarten dat beslist niet zelf bedacht hebben, een bronvermelding ontbreekt…
Waarschijnlijk is het de indeling van een filosoof, of een filosofisch ingestelde schrijver. Ik heb in het algemeen vrij weinig op met filosofen, omdat ze zo arrogant en pedant zijn. Maar als dit aan een filosoof kan worden toegeschreven, dan petje af hoor!…
Omdat ik als lezer toch vrij snel verveeld ben, heb ik daar iets op gevonden: meerdere boeken tegelijk lezen. Nou ja, niet echt tegelijk, maar naast elkaar. Mijn tweede boek is ‘Jan Ullrich, the best there never was’ van Daniel Friebe. ‘Der Jan’ was mijn held…
Dat ontstond omdat hij eerst een jaar moest strijden tegen zijn kopman (en dopingzondaar Björne Riis), en later tegen zijn Texaanse ‘Angstgegner’ Lance Armstrong (ook dopingzondaar). Maar één maal won ‘der Jan’ de Tour, in 1997…
Wat beslist vijf keer had kunnen zijn geweest, à la Anquetil, Merckx, Hinault en Indurain. Ik haatte Armstrong voor een mij toen nog onbekende reden, die later aan de wereld werd geopenbaard. Toen was ‘der Jan’, voormalig DDR-sporter, ook al van zijn sokkel gevallen, als …
Eerder las ik Friebes prachtige bio over Merckx, en tot nu toe is het weer smullen over de in zijn jeugd als hardlopertje ontdekte kleine Jan. Zoon van een vaak dronken, met zijn vuisten wapperende Vati. Hij is min of meer door Mutti en zijn sportcoaches opgevoed…
Het heeft weinig met literatuur te maken zo’n boek. Althans, dat zullen de meeste mensen vinden. Voor mij is het wel literatuur, want je hebt goede en slechte bio’s. Het is net zoiets als af en toe een lekkere knal- en knokfilm kijken van James Bond…
Terwijl je eigenlijk niet van dat genre houdt, omdat het zo plat, onrealistisch en weinig diepgaand is. Toch kan ik soms handenwrijvend zo’n ‘kneukfilm’ (dank u Koot & Bie!) van Bond opzetten. En de dag erna door een diep filosofisch ‘film-noir’-drama ploeteren…
Het gaat om de afwisseling, denk ik dan. Mijn derde boek is trouwens ‘De verzegelde tijd’ van Andrei Tarkovski, de lang geleden overleden Russische filmmaker. Dat was naar verluidt niet van ouderdom maar vanwege een te hoge dosis opgelopen straling…
Niet als vergiftigde staatsvijandige dissident, maar opgelopen tijdens opnames van Stalker, bij een Estse giftige waterkrachtcentrale. Hij werd niet oud, maar zijn invloed op de filmwereld was Groot. Hoyte van Hoytema stond nog bij hem stil in Zomergasten dit jaar…
Ik ben geloof ik wat traag vandaag. Maar dat hoort bij deze dag, de traagheid van een zondag. De dag van de week waarop de meeste katers worden ervaren. Ik ben zo fit als een hoentje, maar ik vrees dat er elders in het land heel wat zal worden ‘afgekaterd’…
Zeker in de zuidelijke en enkele oostelijke delen van het land, waar gister de Elfde van de Elfde werd gevierd. Maar goed, vandaag dus de Dag des Heeren. Over geloof gesproken: gister ontsloeg de Paus een afvallige Amerikaanse bisschop: Joseph Strickland…
De spreekbuis van duizenden aartsconservatieve katholieken in de VS. Nog aangestelde door de dito conservatieve kommaneuker de vorige Paus, ook al een Joseph, van achteren Ratzinger geheten, alias Benedictus XVI. Of hij ratten liet zingen weet ik niet…
Ik ben zelf een geboren, niet-praktiserende katholiek. Wat mij betreft mag de katholieke kerk geheel hervormen, desnoods tot de hervormde kerk met een katholiek sausje. De huidige Paus en oude knoeperd Franciscus I moet eens goed de bezem hanteren…
Opruimen dat oude addergebroed, dat nog rechtser dan Trump daar in de VS acterende roomse gespuis met het immer opgestoken vingertje, vooral als het op blokkade van de integratie van ‘vrouwen en andere minderheden’ aankomt. Want zo is men daar in de VS…
De huidige Paus moge dan vaak als een dubieuze Argentijn worden weggezet die in het verleden niet kritisch genoeg was op het oude moordregime, een actueel thema (ook in ons land), het is goed wat Franciscus doet: opruimen die handel, weg met dat crapuul!…
Barfman