22-11-2023


‘Braakbal – Wilde columns van Barfman’ vanaf nu te koop op bol.com

De lang verwachte dag is aangebroken. Vandaag gaan miljoenen mensen hun stem uitbrengen. Oftewel gebruik maken van hun democratische, wettelijk geregelde recht om te kiezen uit het aanbod van een extreem verzuild politiek landschap…

Men kan voor verzuild ook versnipperd lezen. Al zie je de laatste 24 uur vóór de verkiezingsdag dat mensen toch richting de grotere partijen worden gedreven. Dat kan heel eenvoudig verklaard worden, omdat de grotere partijen veel meer media-aandacht krijgen…

Dat is dan weer minder democratisch geregeld vind ik. Na de verkiezingen moeten mijn netvliezen en grijze hersenmassa weer langzaam gereinigd worden van de buitensporige aandacht die vooral de top tien van politieke hoofden hebben gekregen…

Ik kan ze zo oproepen: Dilan ‘Miss Krultang’ Y-Z, Kabouter Frans, De Pruik, Pietertje Oh, Dikkertje DaBBB, Rubberen Robbie, Henri Hengstenbal, en zo zou ik nog even kunnen doorgaan met het opboeren van melige bijnamen…

Ik keek gister met samengeknepen billen naar het finale lijsttrekkersdebat. De als te klein afgedane partij Lef hield het niet meer uit om alweer niet gevraagd te worden mee te doen met de grote jongens, en probeerde schreeuwend nog enige aandacht te vergaren…

Het is irritant zo’n ‘stalker’ in een live-uitzending, maar ik kan zijn woede en teleurstelling wel begrijpen. Heb je je door dat hele proces van een partij oprichten heen geworsteld, met alle absurde verplichtingen, blijk je toch gewoon weer genegeerd te worden…

Het democratische beginsel ‘gelijke monniken, gelijke kappen’, bestaat nog niet echt in het politieke bestel. Als kleine partij wordt je van het begin af aan benadeeld. En dus snap ik de uitbarsting van Daniël van Duijn wel een beetje…

Maar wat deze laatste verkiezingsdagen overheerst is het duo-woord ‘strategisch stemmen’. Dat is wat zich onzeker voelende politieke partijen gebruiken als argument, wat soms verdacht dicht in de buurt komt van een wanhoopspoging…

Vooral de zich ‘eenzaam op links’ voelende Kabouter Frans heeft er een handje van om dat te doen, want veel keus heeft hij dan ook niet, om allianties te vormen. Ja, misschien zal hij zich de paar haren uit de kop rukken dat hij niet ook SP en PvdD heeft ingelijfd…

Om één groot blok op links te kunnen vormen. Zodat hij nu, met een beetje mazzel, zou hebben kunnen roepen dat ze de grootste (zouden kunnen) zijn. Al gaat het weinig uitmaken, omdat het linkse gedachtegoed helaas verder zal afbrokkelen…

Door al dat populistische, polariserende gedoe, de nationale ‘roodverschuiving naar rechts’, vrees ik dat ik er ook niet aan ontkom om vandaag strategisch op links te gaan stemmen. Niet op de Kabouter overigens, maar op de eerste vrouw, Esmah Tralala!…

Ik word wel vrolijk van haar, wat niet ondenkbaar ontspruit aan mijn van oorsprong Brabantse roots. Zij gaat ons land nog doen schudden op de grondvesten denk ik, omdat zij nog niet is overwoekerd door de politieke leugentjes om bestwil…

Toch raak ik nauwelijks uitgepraat over de transformatie die De Pruik afgelopen dagen heeft doorgemaakt, sinds er heel wat aanvankelijk in Omtzigts NSC gelovende stemmers zijn verhuisd naar de PVV. Je ziet de wanhoop in zijn ogen omslaan naar hoop…

Bijna blije hoop, want zijn allergrootste, niet van narcisme gevrijwaarde droom is om eindelijk, na al die jaren, voor vol te worden aangezien. Om eindelijk in de voetsporen van zijn aalgladde voormalige partijgenoot en con-collega Rutte te kunnen treden…

Om dat te bereiken is hij zelfs, zo zegt hij nu, bereid zijn ongekende moslim- en vreemdelingenhaat tot nader orde te parkeren. Natuurlijk weten wij beter, dat hij daar later, mocht het wonder geschieden dat hij de grootste wordt, rücksichtslos op terug zal komen…

Politici leven volgens het in beginsel mooie principe van carpe diem. Maar dan letterlijk. Wat ze vandaag beweren, kan morgen alweer anders zijn. Voortschrijdend inzicht heet het dan, of dat men nog eens de achterban goed heeft geraadpleegd (jaja)…

Ach, het is allemaal zo transparant en dus voorspelbaar, als je als bijna 60-jarige zoals ik, zoveel verkiezingen als leek hebt mogen ervaren. Toch houdt het me bezig, als de uitkomst bijvoorbeeld zou zijn een keuze tussen Dilan Y-Z of De Pruik als MP…

Gister zei de rete-sluwe Dilan dat, als De Pruik de grootste wordt, ze niet met de PVV een coalitie wil vormen. Een voor de VVD best wanhopig klinkende kreet, om nog wat tussen de PVV en de VVD twijfelende kiezers naar zich toe te kunnen trekken…

Toch denk ik dat het zo niet werkt. Omdat een vrij groot deel van de nog dubbende PVV-achterban een totaal andere kiezer is dan die van de VVD. Bij de PVV zitten populisme-gevoelige types, die niet eens begrijpen wat Dilan bedoelt met haar kreet…

Ik ga zo mijn stem uitbrengen, in de nergens op gebaseerde hoop dat een vroege stem al vroeg wordt meegenomen in de polls, zodat de linksere kiezer aangemoedigd wordt vandaag te gaan stemmen, ook al is het koud en kil buiten…

Want dat fenomeen zien we nog steeds: bij mooi weer doet links het goed, bij minder goed weer rechts. Waarmee toch weer ‘bewezen’ is dat de in de jaren ’70 en ’80 veelgehoorde kreet ‘luie linkse donder’ nog steeds niet aan waarheid heeft ingeboet…

Barfman


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *