‘Braakbal – Wilde columns van Barfman’ vanaf nu te koop op bol.com
Het land is in shock. Zelfs in het buitenland noemt men het reeds een aardverschuiving. Geert Wilders aka De Pruik heeft gister 37 zetels in de Tweede Kamer van ons land veroverd. Zijn doorgaans zurig-chagrijnige kop straalde van kinderlijke blijdschap…
Een aardverschuiving vind ik nog wat aan de milde klant. Om De Pruik zijn eigen vakjargon te gebruiken: een tsunami is het, die alles dat links en midden is heeft weggespoeld, gedoemd om vier jaar lang in smoezelige achterkamertjes te moeten verbitteren…
Superlatieven en pogingen om te beschrijven wat dit alles betekent, halen bakzeil. Als linkse stemmer, gister braaf en dus strategisch op Tra-lahlah gestemd, maak ik mijn borst nat om die tsunami van rechts huftergedrag te moeten gaan incasseren…
En toch, ondanks dat ik in mineur ben, vind ik het ook komisch wat er gebeurt. De zelfingenomen ijdeltuit Dilan Y-Z, die gister heel wat uurtjes krultang erop had zitten voordat ze in de schijnwerpers trad met haar lange haren, kon haar pruilen nauwelijks onderdrukken…
Ze bracht evenwel Wilders sportief haar gelukwensen over, al zal dat door souffleurs in haar oortje zijn geschreeuwd, dat ze zulks moest doen om de VVD-schade zoveel mogelijk te beperken. Om toch nog actief in een coalitie te kunnen gaan plaatsnemen…
Met voor haar misschien wel een vette waardering middels een degelijke ministerspost, bijvoorbeeld op BuZa, zodat ze lekker vaak naar haar vaderland kan terugkeren voor zowel politieke afspraken en enkele dagen roosteren op een heet Zuid-Turks strand…
De landelijke kiezer heeft gesproken. Nou ja, de voornamelijk blanke kiezer denk ik dan. Gedoopt in talloze clichés: ik heb het over de vaak genoemde boze blanke man (èn zijn vrouw) van middelbare leeftijd, aangevuld met jonge voormalige BBB-stemmers…
Kon men de BBB nog beschrijven als te vaak in de beerput gevallen minder begaafde plattelandsbewoners met psychische rugzakjes (want anders stem je niet op zo’n dommige partij), de PVV is van alle markten thuis, mede vanwege de toestroom van voormalige socialisten…
Daar waar vooral PvdA en SP afgelopen decennia honderdduizenden ontevreden stemmers zagen verdwijnen naar rechtsere partijen, omdat die socialistische leiders te oubollig waren en als regenten met de neus in de hoogte hun volk betrachtten, lacht De Pruik in zijn (gebalde) vuistje…
Bijna, maar niet helemaal, ga je denken dat hij dit altijd reeds als een Profeet heeft zien aankomen. Dat als hij maar lang bleef drammen op de grenzen dicht en eigen volk eerst, dat er dan een moment zou aanbreken dat men het normaal zou gaan vinden…
Ik denk dat we nog niet half doorhebben wat voor rare woorden De Pruik de komende jaren zal gaan uitkramen. Hij zegt dan wel dat hij milder op enkele hot issues zal reageren, maar ik geloof nooit dat hij dit lang kan volhouden, want zijn moslim-xenofobie is sterker dan hijzelf…
En dan heb ik het nog niet over de randdebielen die hij in zijn stichting de PVV (met maar één lid, Geert ‘himself’) toelaat. Stel je toch voor dat zo’n malloot als Dion Graus een ministerspost krijgt, of ‘zelfs’ maar die van staatssecretaris…
Dion is een oude schoolkameraad van De Pruik, en dáárom kreeg hij in het verleden een vrij hoge plek op de lijst en wordt hij reeds zolang door De Pruik getolereerd. Ik voorspel dat dit politiek onwaardige gedrag nog binnen vier jaar zal worden afgestraft…
En toch. Ja, en toch vind ik het prachtig wat er is gebeurd. Los van het politiek-populistische onbenul dat hij kan worden genoemd, hij heeft wel humor en ik moet, ondanks dat ik het zelden met hem eens ben, toch regelmatig om hem lachen…
Het is een bijzondere gave dat politici, van welke kleur dan ook, getuigen van enig gevoel voor humor. En wat ik ook altijd heerlijk heb gevonden, is zijn fameuze underdog-gehalte. Dat ventte hij gewetenloos uit, om en publique stemmen te ronselen…
En nu is het dan eindelijk zover, dat hijzelf de plek van de gevestigde orde mag innemen. Daar waar hij voorheen zo vaak met een gestrekt been op afstormde. Nu is hij weldra zelf die gevestigde orde. De vraag is dan ook of hij met deze luxepositie kan ‘dealen’…
Het waren kostelijke juweeltjes op tv, de interviews met de verliezende fractievoorzitters van de andere partijen. De enige die nog een oprechte blijheid tentoonspreidde was Omtzigt. Eerder deze week leek hij nog een vrije val te gaan maken…
Hij is content met 20 zetels. Dat is ruim 13% van de uitgebrachte stemmen. Daarmee kan hij zowel in de oppositie als in een coalitie goed boeren. Als hij past zal de PVV niet om de VVD heen kunnen en zal men moeten schrapen met alle rechtse priegelpartijtjes…
Dat maakt Omtzigts positie erg sterk denk ik. Want De Pruik zal beslist willen voorkomen met ‘de linkse honden’ van GL-PvdA te moeten regeren. Maar er zijn meer meesmuilende verliezers, al probeert ze dat als een pruimende boer met kiespijn te verhullen…
Ik bedoel Carolientje van de BBB. Die is ten opzichte van de Eerste-Kamerverkiezingen professioneel onthoofd. Al valt dat niet mee met zo’n hoofd op dat massieve lijf van haar. Maar omdat ze goede adviseurs heeft, kraait ze alsof ze heeft gewonnen, als een haan op de mestvaalt…
Het eerste wat ze zo’n beetje zei is dat de BBB klaar is om mee te gaan regeren. Het is niet bepaald een vuist die je op tafel kunt slaan, met die schamele 7 zetels. Met boeren slimheid maakt ze duidelijk voor werkelijk alles open te staan, ter voorkoming van de oppositie…
Ik denk dat ze nog wel over links mee wil gaan doen, als men haar vraagt. Zo groot is haar politieke vreetmanie. Als ik haar was zou ik eerst eens dertig kilogram politiek gaan afvallen. Dan ga je tenminste niet zo puffend door het leven, ben je niet zo vaak moe…
En had je ook nooit die draak van een Mona Zeijker naar voren hoeven schuiven als El Presidente, mocht de BBB toch de grootste worden. Dáár, op dat precieze moment, verloor Carolientje haar geloofwaardigheid bij veel toen nog ‘hondstrouwe’ BBB-stemmers…
Ja, het is eenvoudig om achteraf de boel te analyseren. Laat ik daarom maar stoppen. Het is beter om wat weg te dromen, zonder analyses. Ik fantaseer nog steeds bij een buitenlandse Minister-President. Het kan grondwettelijk niet, dat weet ik, maar toch…
Stel je voor dat de overheid gedurende vier jaar 100 miljoen vrijmaakt om een internationale topper te kopen als MP. Bijvoorbeeld Brad Pitt. Hij is mooi, heeft humor, en is slim. We zouden hem kunnen lokken met: ‘a good pay, a lot of easy acting involved’…
Wat mij betreft moeten we grondwettelijk de deur openzetten om een professionele MP uit het buitenland te halen. Hoeft dus niet persé een politicus te zijn, een acteur of sporter is ook prima. Zodat geloofwaardigheid en professionele uitstraling geen probleem is…
Als Brad geen zin heeft of ‘the pay’ toch te laag is, kun je altijd nog zijn ex-vrouw Angelina Jolie overwegen. Zo hebben we toch nog een vrouw als MP! Met haar sociale inborst zal ze beslist met minder dan 100 miljoen genoegen nemen. Zodat het begint met een meevaller…
Barfman