Vandaag is Bibi weer overgegaan tot de verdere vernietiging van de Gaza-terroristen. Waarbij opgemerkt dat hij burgers, gebouwen en infrastructuur niet zal sparen. Dit ondanks inspanningen van boevenland Qatar, om een permanent bestand te bereiken…
Ja, we zijn niet eens verbaasd geloof ik, dat de scheve, toch als oneerlijke te kwalificeren oorlog verdergaat als nooit tevoren. Je vraagt je bijna af wat wij hier in westelijk Europa beter doen dan daar, flink wat breedtegraden zuidelijker…
Er zijn mensen die beweren dat dit komt omdat wij hier, in noordelijker regionen, minder last hebben van het zuidelijke temperament, dat volgens deze mensen ergens verborgen zit in ons steeds minder mysterieus wordend genetisch materiaal…
Ik weet het niet hoor. Even goed bracht Bibi middels zijn militaire spreekbuis vanochtend naar buiten dat de Palestijnen eerst zijn begonnen te schieten, nadat het bestand vruchteloos afliep. Hoe flauw is het om zulks te zeggen, ook al is het waar…
Neem gerust aan dat Bibi anders een minuutje of wat later zijn eerste salvo’s zou hebben afgevuurd, geheel volgens planning conform zijn afgelopen dagen met luide stem uitgesproken ‘oorlogslemma’, dat men verdergaat met de vermorzeling van Hamas…
Wie weet dat hij later, als de laatste terroristenluizen van Hamas zijn geëlimineerd, een nieuw achtervoegsel bij zijn nickname zal krijgen: Bibi the Terminator. Maar of hij dan ook met een besmuikt lachje “I’ll be back” gaat zeggen, lijkt me sterk…
Want humor is hem vreemd, Bibi. Mogelijk denk ik dat omdat ik graag meedoe in de verregaande demonisering van deze man. Voor mij is hij, en zijn rechtse regeringsrakkers, ook een soort as van het kwaad. Waar ik dan graag nog een schepje bovenop doe…
De zo gewenste vrede in Israël, met ruimte voor alle partijen, zal er niet komen dankzij zijn inspanningen. Hoogstens als men hem ertoe zal gaan dwingen. Als zulke potentaten eenmaal in hun oorlogsgroef zitten, zijn ze er nog maar lastig uit te halen…
Toch moet ik de aanslag die Hamas gister pleegde in Jeruzalem veroordelen. Het waarom ervan is duister. Wil je nou vrede of niet, denk ik dan. Of moet je concluderen dat na 75 jaar systematische onderdrukking ze niet meer uit de ‘rode leds’ kunnen komen?…
Dat alles wat richting vrede wordt ondernomen toch uiteindelijk op een fiasco uitloopt? Het is heel eenvoudig om zulke gedachten toe te laten, kijkend naar een excuus voor gister. Niet dat het bijdraagt aan een oplossing, maar we doen ons best het te begrijpen…
In eigen land hebben we ook een gedoetje. Gelukkig niet van oorlogskundige aard maar van politieke. Daar werpt de doorgaans toch erg lui aangelegde Carolientje van de BBB zich in een wanhoopspoging op als initiator voor een rechts anti-alles-kabinet…
Anti migranten, anti klimaat, anti milieu & natuur, anti linkse partijen & hun linkse hobby’s, anti Europese Unie, anti strenge milieuvergunningen, en bijna anti hulp aan Oekraïne. Het enige punt waarop ze geheel pro zijn is de eigen standpunten…
Want alles lijkt erop dat ze wel heel erg veel van zichzelf houden. Van hun politieke standpunten, van hun ‘rechts zijn’, van het in hun ogen eindelijk als een nieuw covidvirus door de EU rondwarend populisme. Gister zat Carolientje onderuitgezakt tegenover Plasterk aan tafel…
Ze sloeg met haar rechtse kantoorklerkenvuist op tafel, eraan toevoegend dat er maar één coalitie mogelijk is: “Die over rechts meneer Plasterk. Noteert u dat maar meteen, dat Carolientje dat gezegd heeft. Want ook u zal zien dat over links gaan onzin is”…
Het is mogelijk geheel ten onrechte, dat ik ook haar zo demoniseer. Sinds haar verschijning in de media, enkele jaren geleden, kwam ik meteen in een onbegrijpelijke allergiezone terecht, steeds als zij weer ergens haar populistische one-issue-geluid liet horen…
Inmiddels zingt ze enkele octaven lager, na eerder dit jaar nog als grote overwinnaar op het populistische schild te zijn gehesen. Ze is met haar zeven zeteltjes de wanhoop nabij. En piept ze als de muis die reeds tussen de kaken van de kat zit geklemd…
Barfman