Jay! Nu is ook ons Polygoon Journaal Unesco-erfgoed geworden. Ik denk dat men de immateriële versie bedoelt. En ik maar denken dat ons oude bioscoopjournaal dit allang was. Tegenwoordig zie je de meest bizarre ‘erfgoedjes’ aan de lijst worden toegevoegd…
Vorige maand werd nog met veel Zuid-Hollandse tamtam het Rotterdamse Zomercarnaval aan de lijst met immateriële zaken toegevoegd. Dat vond ik dan weer niet zo voor de hand liggend. Door zulke toevoegingen vindt er een flinke inflatie plaats…
Want stelt het nog iets voor, als je aan de lijst wordt toegevoegd? Ik begin onderhand te denken dat je beter omgekeerd kunt gaan denken: geef aandacht aan de ‘underdogs’ die nog niet op de lijst staan, want dat zijn er onderhand minder dan de lijst zelf…
Wat je ook allang op de lijst zou verwachten, is alles dat met ons Knaken-landje te maken heeft, zoals de voormalige coöperatie Rabobank. In de provincie waar ik geboren ben, Noord-Brabant, had men er een grappige naam voor bedacht: de Brabobank!…
Omdat Rabo in N-B van oudsher is gekoppeld aan de katholieke boerensector, en die veelvuldig heeft gefinancierd in de uitbreiding van ‘veestapelingen’ en het uitrollen van nieuwe boeren akkers en tuinbouwterreinen, vindt Rabobank het nu genoeg geweest…
In de veranderende wereld willen ze voortaan alleen nog maar verantwoord boerende boeren firma’s financieren, hoor ik zojuist op het journaal zeggen. Na eerst jarenlang te hebben meegewerkt aan de enorme boterberg van de jaren ’80, hebben ze nu boter op hun hoofd…
Daarmee bedoel ik dat deze uitspraak, alleen nog innoverende boeren te willen financieren, om politiek-commerciële redenen wordt gedaan. Want zo lijkt het alsof ze meegaan in de verbetering van onze zieke agrarische cultuur – die gelukkig nog niet is aangemeld bij Unesco…
Soms moet je je als bank, tussen alle andere grote geldfirma’s, herprofileren. Natuurlijk heeft Rabo jarenlang meegewerkt aan het huidige zieke boeren erfgoed, en daar karrenvrachten geld mee verdiend. Nu dat wat minder eenvoudig lijkt, gaan ze net doen alsof ze het licht hebben gezien…
Ze willen dus alleen nog maar innovatief werkende boeren ‘steunen’. Steunen? Mijn neus. Wurgconstructies aanbieden betekent dat, met zo’n beetje alles wat de boeren (materieel en immaterieel) bezitten als onderpand. Want zo gaat dat, als banken geld verstrekken…
Dat doen ze onder het motto: voor niets gaat de zon op. Dus worden gefinancierde projecten zoveel mogelijk bij de cojones gepakt, daar waar personen in het spel zijn. Vaak zijn dat mannelijke agrariërs zodat er, ja ik geef toe het is erg plat, sprake is van cojones…
Enfin, Rabobank doet wanhopige pogingen een nieuw elan aan haar ‘maatschappelijke missie’ toe te voegen. Positieve aandacht zal men denken, succesjes boeken in deze barre tijden. Wie gister ook een succesje boekte, is De Pruik, nu Martin Bosma als Kamervoorzitter is gekozen…
Niet het toppunt van transparant democratisch handelen, omdat we in de politiek, die zich ook met grote inspanningen dat nieuwe elan probeert aan te meten, niet graag een Kamervoorzitter zien van de partij die het grootste is geworden bij de verkiezingen…
Dat is een schijn van belangenverstrengeling. Ik zie het niet gebeuren dat Bosma, PVV-er van de partij die maar één lid heeft (De Pruik), dat ene lid van de PVV, als die aan het fulmineren is in de Kamer, gaat aanspreken c.q. kapittelen of het even wat minder kan…
Ik zie het niet zo snel gebeuren. En dus zal Bosma wel de nodige kritiek gaan krijgen, dat hij net zo’n slappe rug zal vertonen als de huidige, vertrekkende Voorzitster Bergkamp. Die liet het ook veel te lang op z’n beloop als er gepeperde taal werd uitgekraamd…
Je kunt zeggen over de verguisde Arib wat je wilt, maar ze was wel scherp op zich te kritisch dan wel beledigend uitlatende Kamerleden, Ministers en Staatssecretarissen. Die kon ze op de voor haar bekende dictatoriale wijze de mond snoeren met vinnige sneren…
Horen we trouwens nog eens wat over dat onderzoek naar haar reilen en zeilen? Zoals zo vaak worden zulke onderwerpen, waar het volk (in ieder geval ondergetekende) met smacht op wacht, hoe de feiten waren, of de beschuldigingen nu kloppen of niet…
De stroperigheid van ‘moeilijke processen’ is echt een typisch bij ons landje horend verschijnsel. Aanvankelijk maken we heel veel prachtige composities van ketelmuziek, maar als er dan heldere conclusies moeten worden getrokken, dan geven we niet thuis…
Het is zoiets als het landelijke handhaafbeleid, dat je gerust kunt omschrijven als ‘die van een natte wind’. Zoals de politie, die er maar wat bijstaat en ernaar kijkt, als er ergens te handhaven valt. Nee, neem dan de Franse politie, die is recht toe, recht aan…
Moet je daar eens als burger een geintje mee willen uithalen, of een grote mond opzetten. Dan vlieg je meteen, geholpen door enkele effectieve duwtjes van de gummiknuppel in je rug, de boevenwagen in om een poosje na te denken over je gedrag in de knast…
Ik heb de cijfers niet beschikbaar of het er beter werkt, omdat Frankrijk een ander land is met ingewikkelde problemen uit hun (ook koloniale) verleden. Maar met een gendarme kloot je niet! Al kunnen films van Louis de Funès je op het verkeerde been zetten…
Afsluitend, de gister al door Ruslandkenner Helga Salemon aangekondigde poppenkast van Putin op zijn jaarlijkse vragenuurtje voor de burger, was inderdaad tot in de puntjes door hem georkestreerd. Hij is een meester in het door burgers laten bevestigen van zijn beleid…
Uit de naar verluidt meer dan een miljoen ingediende vragen, haalt hij er uiteraard alleen die uit die, geheel ‘onder controle’ voorgekauwd, hij kan doen bevestigen (of desgewenst ontkennen) met dat wat hij al aan het doen is. Dat is onder meer Oekraïne bevrijden van de nazi’s…
Hij zei ook dat er geen nieuwe mobilisatie komt, want de vorige ‘vrijwillige’ exercitie heeft meer dan 300-duizend nieuwe ‘schedels’ opgeleverd, vers voer voor de kanonnen. Dat zou voorlopig genoeg zijn, en dus had hij voor vele een jaartje ouder geworden jongelingen goed nieuws…
Maar goed, Putin zit stevig in het zadel vindt hijzelf, want hij gaat ‘gewoon’ gekozen worden voor nog eens een ambtsperiode als Kremlin-Tsaar. Toch doet hij me wel wat denken aan de Tsaar van Saint-Tropez, Louis de Funès…
Al was die laatste vooral in zijn rol als Ludovic Cruchot een banale driftkikker met duizend-en-één smoelen, die hij steeds weer uit het niets leek te kunnen trekken. Dat is misschien wel het grootste verschil met Putin, die niet verder komt dan twee tronies: die van de januskop…
Barfman