Het is best grappig om uit de media, waarbij inbegrepen de betere journalistieke kanalen van ons land, te vernemen dat men toch, ondanks alle berichten die de persoon zelf erover verspreidt, De Pruik voor geen meter vertrouwt. Ook voor geen twee meter…

Die twee meter is bijna de lengte van de beste man. Maar zo goed als ieder nuchter nadenkend mens weet dat hij zijn messcherpe standpunten over moslims, mensenrechten en migratie tijdelijk heeft geparkeerd. Om die later weer vertrouwd fulminerend op te pakken…

Ik denk dat dit één van de belangrijkste redenen is waarom Pieter Omtzigt uiteindelijk is afgehaakt. Over De Pruik zag ik gister een prachtige compilatie op tv met zijn meest gepeperde uitspraken, zoals gedaan in de Tweede Kamer. Niet echt fraai zoiets…

Dan weet je echt wel dat hij, die in het buitenland de liefkozende nickname heeft van Captain Peroxide, nooit zijn woord zal houden om toch niet steeds terug te komen op de achilleshiel van zijn bestaan: zijn moslimhaat en bijbehorende ‘accessoires’…

Iemand als Omtzigt gaat bij zulke kwetsbaarheden nooit een gokje wagen, om dan maar zijn eigen principes aan de kant te zetten en de samenwerking met zo’n racistische, rechtse populist aan te gaan. En dat voor de duur van vier jaar!…

Het is volledig begrijpelijk, dat hij dit doet. Het heeft in tussentijdse peilingen, al kun je je afvragen of dat iets waard is, geleid tot een halvering van NSC qua stemmen. Die zijn zo goed als allemaal naar De Pruik gegaan. Het zegt wat over die stemmers denk ik…

Als je zomaar over hopt naar de PVV, dan is het moeilijk zoiets serieus te nemen. Voor hetzelfde geld doet de BBB, bij monde van de ‘gitzwarte gehaktbal’ of ‘kandidaat’ Minister-President Mona Zeijker, een uitspraak die deze stemmen weer wegtrekt bij de PVV…

Zo fragile is het vertrouwen van de stemmers in ons landje, dat het zo vluchtig is als een gas. En dus kunnen we de ene bespiegeling na de andere waarnemen in de media over de ontstane situatie. Die was geloof ik na WOII nog nooit eerder zo wankel…

Je gaat bijna denken aan de ontstane kwetsbare situatie in de aanloop van het beoogde Duizendjarige Rijk bij onze oosterburen in de jaren dertig, toen er een vruchtbare voedingsbodem was voor nationalisme en inspelen op het sentiment van de burger…

Bijna dus, maar niet helemaal. Ik vrees dat dit de komende jaren zo zal blijven, dat we een speelbal worden van de populistische politici, die alle twijfelende, voor populistische prietpraat gevoelige kiezers blijven wegtrekken bij de ‘gevestigde orde’…

Wat dat laatste ook moge zijn. Duidelijk is dat ons land sterk verschoven is naar rechts. En dat blijft wel zo, als we naar de rest van de wereld kijken. Men omschrijft het weleens als een paradigmaverschuiving. Of dat werkelijk zo is, niemand weet het precies…

Feit is dat we in een rechtsdraaiend land terecht zijn gekomen. Vandaag is het spannende Kamerdebat: de beoogde oppositie mag de beoogde Premier alsook zijn beoogde coalitiepartners door zagen. Het is zoals Vlamingen zeggen: we gaan het wel zien gaan…

Barfman