Gister maakte de wereld zich zorgen om iets futiels. Terwijl de Russen gestaag doorgingen met het vernietigen van het Oekraïense volk, en Israël idem dito met de Gazaänen, en de Jemenese Houthi’s westerse boten raketkundig bleven bestoken, was er Kate Gate…

De van een operatie herstellende Kate Middleton, de toekomstige Britse Queen, naast haar man King William, werd zwaar belaagd vanwege een lichtjes bewerkte familiefoto, waarop drie lachende kindjes en een lachende moeder te zien waren…

Maar ineens waren daar vernietigende kritieken vanuit de toch al über-kritische Britse mediakanalen, die hadden gezien dat er kleine onvolkomenheden in de foto zaten, samengevat als knip- en plakwerk. Een ritssluiting zou bijvoorbeeld niet doorlopen…

Ik denk dan, in mijn onnozelheid: laat die vrouw en haar kroost met rust. Ze is nota bene een goede amateurfotograaf, zei zojuist Justine ‘de mond’ Marcella in de bekende ochtendbabbelshow van WNL. Dus laat haar toch gewoon met rust…

Of, als alternatief: stort je gal uit over die sluwe intrigante van een Meghan, die Prince ‘second best’ Harry als een feminiene Raspoetin in het kleverige web van haar verdorvenheid heeft weten te trekken, wat nogal on-Brits is…

De bekende schrijver Gerard Reve zei het al: er is altijd wel wat. Dat klopt, want als er niets vreselijks over een oorlog of ander onheil te melden is, storten we ons massaal, uit verveling, op bekende mensen, of we daar niet iets mee kunnen qua oplage of kijkcijfers…

Het lijkt in ons genetisch materiaal te zitten dat we, als we eenmaal een bepaalde welvaart hebben bereikt (met toilet in huis, centrale verwarming en stromend water uit een kraan, en iedereen een goedbetaalde baan), dat dan de verveling toeslaat…

En uit verveling gaan mensen vreemde dingen doen. Zo zou je ook gerust kunnen stellen dat ikzelf, voortkomend uit een vorm van verveling, me bezighoud met het schrijven van deze, in zijn diepste wezen, zinloze braakballen…

Je kunt gerust stellen dat het therapie voor mezelf is, het houdt me van de straat, ter voorkoming van erger. En die paar honderd mensen die het dagelijks lezen, los van alle intel services uit onwaarschijnlijke landen die je volgen, die doen dat ook uit verveling…

Omdat die intel services nu eenmaal bestaan, dit moeten doen omdat het in hun handvest staat, om alle miljarden te verantwoorden die er aan lonen, huisvesting en serverruimte wordt uitgegeven. Het is, zoals zo vaak, allemaal het gevolg van oorzaken…

Het werd in ik geloof de film Oppenheimer nog gezegd: energie is het gevolg van een oorzaak, terwijl de totale energie in het universum gelijk blijft, als in een gesloten vat. Als men híér drukt, doet het dáár pijn. Zoiets. Oorzaak en gevolg, in die volgorde…

Excuseer als ik wat warrig ben. Is het verveling dat ik uitweid in onzinnige details? Misschien, maar misschien ook niet. Zo werd gister in Portugal duidelijk dat ook daar, ten gevolge van de tsunami van rechtse stemmers in de wereld, een rechtse regering komt…

Op enig moment bereikt de verrechtsing een verzadigingspunt. Wat er dan gebeurt weet niemand. Maar dat er een nieuw evenwicht zal ontstaan, dat is wel helder, omdat de hoeveelheid menselijke energie op aarde ergens ‘naar toe moet’…

Ik zoek naar een kwinkslag om deze braakbal af te sluiten. Koppen-snellend in de media valt mijn oog op een uitspraak van de NZa (Nederlandse Zorgautoriteit): ’s Lands vier grote verzekeraars doen te weinig om klanten toegang te verlenen tot goede zorg…

Goh, denk ik dan, is dat nieuws? ‘Wij’, de premiebetalende ‘verzamelde klanten’ van de zorg, weten dat allang. Ook dat is een kwestie van oorzaak (minachting van de klanten door de zorgverzekeraars) en gevolg (het bieden van matige, nalatige zorg)…

Hoe het zover is gekomen? Oorzaak bekend: de doorgeslagen liberalisering van de voorheen onder auspiciën van de overheid geleverde zorg, door ‘de markt’ dat te laten regelen. Zie ook de chaos in het openbaar vervoer en de energiemarkt…

Het is zeg maar onze ‘Brexit’, dat we de jarenlang prima werkende structuur van door de overheid gerunde zorg ineens moesten missen voor ‘de nieuwe zakelijkheid’, waarbij profit centers, maximalisatie van de winst en marktwerking de norm werden…

Een treinkaartje is ongeveer drie maal duurder dan met een gemiddelde auto van A naar B gaan – zelfs als je de integrale kostprijs van die auto meeneemt. De energiemarkt is een onneembare vesting van stiekem dinerende CEO’s, om samen de markt te runnen…

Er is weinig noodzaak om na te denken over hoe zorg slimmer en praktischer te maken. De goedbetaalde directie en management van grote zorgverzekeraars zijn regenten, maar dan nu van winstgevende ondernemingen, met enorme reserves en vermogens…

Als er al uit de samenleving of overheid kritiek komt op hun reilen en zeilen, dan verwijzen ze meteen naar hun recht om die grote reserves op te bouwen, voor het geval er barre tijden aanbreken. Welnu, die barre tijden zijn gearriveerd, beste CEO’s. Doe iets!…

En meneer Koolmees, grote baas van de NS: durf eens goed te kijken naar het product dat je aanbiedt. Het is zo bizar duur geworden dat er nauwelijks andere reizigers zijn dan studenten met een gratis OV-kaart en werknemers met een vergoeding van de baas…

Ik heb vorig jaar tweemaal een treinreis gemaakt. Het was als Dante’s Inferno, of erger dan dat. Ik moest een atletiekkampioen zijn om een overstap te halen, en in stiltecoupés hoor je alles behalve stilte. Je kunt nog beter met een Bulgaarse trucker meeliften…

Maar laten we positief blijven. Wie weet dat de beoogde Minister-President De Pruik, die in zijn campagne volop opkwam voor ‘de gewone burger’, wie of wat dat ook moge zijn, zijn poot stijf gaat houden om voor die burger te blijven opkomen…

Als het aan de VVD ligt, of aan de one-issue-party de BBB (boeren, boeren en nog eens boeren – het zelfstandig naamwoord bedoel ik), dan is zorg van geen belang, want de gemiddelde VVD-(bo)er heeft een drievoudig modaal inkomen, dus waar heb je het over?…

Het vervelende is dat er geen kristallen bol bestaat waarin je kunt kijken hoe de komende vier jaar de boel gaat uitpakken. Ja, er is wel een afgeleide van de kristallen bol, dat heet het doorrekenen van verkiezingsplannen door het CPB…

PVV en BBB namen niet eens de moeite dit te doen. Zo weinig zijn ze geïnteresseerd in hoe hun beleid doorwerkt in de maatschappij. Ze vegen gewoon hun gat af aan de burger, als het op serieus politiek bedrijven aankomt, en compassie hebben met de burger…

Het stomme is dat de PVV in tussentijdse peilingen groter is dan ooit, en langzaam aanschurkt tegen een absolute meerderheid. Al die over zorg en dergelijke klagende stemmers, die begrijpen niet dat ze met de PVV aan het stuur nog verder van huis gaan komen…

Het is potverdorie ook zo’n complexe samenleving geworden. Met een overrompelend grote hoeveelheid liberale marktpartijen die de overheidstaken van vroeger hebben overgenomen. Mensen weten het niet meer. Ze lopen achter de grootste schreeuwer aan…

De Pruik is de allerbeste van allemaal! Hij heeft 17 jaar kunnen oefenen in het schofferen van de diverse regeringen, de beer mag nu eindelijk ‘los’. In dit spreekwoord is het geen bruine beer, maar een mannelijk varken, dat wordt losgelaten op ‘zijn’ zeugen…

Dat geeft me dan weer troost, dat er zulke prachtige spreekwoorden en uitdrukkingen bestaan. Zo heeft De Pruik ook nieuwe uitdrukkingen toegevoegd aan onze toch al niet arme taal, zoals die ‘tsunami aan vluchtelingen’…

Het is niet ongebruikelijk geworden, om ergens ‘een tsunami van’ voor te zetten. Ik deed het eerder deze braakbal ook al. Taal is het mooiste wat er is, het is het toppunt van beschaving en welvaart. Taal is communicatie, de specie van de westerse samenleving…

Barfman