Vanuit de VS waaien interessante berichten over het zoute water: Donald J. Trump blijkt niet in staat, zelfs niet met de hulp van gefortuneerde vrienden of verzekeraars, om 400 mio piek op tafel te leggen als borgsom, bij de strafzaak die tegen hem loopt…
Voor mij is het interessant, want het is in positieve zin verontrustend, omdat ik zulke ontwikkelingen graag zie gebeuren. Het is goed voor de wereld als Trump niet opnieuw president van het machtigste land ter wereld wordt…
Stel je voor dat hij zomaar zijn handen aftrekt van de steun aan Oekraïne? Of dat hij Netan-Yahoo een vrijbrief geeft, met onbeperkte militaire steun in de achtergrond, om te doen wat hem goeddunkt in de strijd tegen het Hamas-terrorisme…
Afgelopen drie jaar was Trump toch een relatieve achtergrondfiguur, omdat Joe Biden formeel aan de politieke touwtjes trok. Niet altijd even verdienstelijk, omdat hij structureel werd tegengewerkt door zijn opponenten: (Trumps) Republikeinen…
Trump had geen directe macht, maar gebruikte zijn stromannen in Senaat en Huis om zoveel mogelijk dwars te liggen, n’importe welk onderwerp. Als ‘Sleepy Joe’ maar werd afgeschilderd als de seniele idioot die snel plaats moet maken voor Trumps briljante geest…
En laten we niet vergeten dat het Trump niet verkeerd uitkwam dat Bidens zoon Hunter er in nota bene Oekraïne een potje van had gemaakt, met een exorbitante management fee voor zijn zogenaamde harde arbeid in de ‘oil business’…
Dat zijn we alweer vergeten, zo lijkt het. Ook Biden was een fervent aanhanger van het in de VS zo gebruikelijke nepotisme. ‘Family first!’. Vooral als je toch al de ‘First Family’ bent in het land. In feite zijn er niet zo heel veel verschillen tussen de twee kemphanen…
Alleen de aankleding is wat anders. Trump is altijd een extraverte zakenman geweest met een neus voor publiciteit. Biden was meer de gedreven advocaat en politicus, al is hij, net als ‘Billary’, in zijn vroege carrière beschuldigd van plagiaat van speeches…
Een net zo handige jongen als Trump denk ik, alleen Biden deed het wat sluwer, sloeg zich wat minder vaak dan Donny Boy op de borst als hij weer eens een succesje had behaald, of iemand een poets had gebakken…
Ik vind het erg moeilijk om, met de kennis van nu, een toch wat minder cerebraal functionerende Biden versus de messcherpe boef Trump, in dat allerhoogste ambt van Hogepriester van de Wereld te zien. Willen we min of meer stabiliteit, of toch komische grilligheid?…
Het vervelende is dat de wereld er niet over gaat, want het is een aangelegenheid van de tot op het bot verdeelde inwoners van het grote land de VS. Dat zelfs de zwarte stemmers overwegen op Trump te gaan stemmen, zegt wel wat geloof ik…
Een kat in het nauw maakt rare sprongen, zo lijkt het. De latino’s deden dat al min of meer, zelfs nadat Trump dreigde hun broeders in Mexico af te snijden door die malle muur te laten bouwen. Achteraf denk ik: had hij die muur maar gebouwd…
In mijn simpelheid van het ouder worden denk ik dat tegenwoordig wel vaker. Dat het bouwen van muren, ter afbakening van soevereine territoria, zo gek nog niet is, om migratie ten gevolge van de ellende in buurlanden te voorkomen…
Als vele landen op aarde nu gezamenlijk, daar waar gemeenschappelijke grenzen zijn, besluiten hoge muren te bouwen, dan zou de wereld op termijn stukken stabieler zijn. Misschien is het een tikkeltje dystopisch, maar er is natuurlijk altijd wat, nietwaar?…
Gedoe houd je toch, denk ik. Dus waarom niet zulke muren bouwen? Bij Kong werkte het ook goed, totdat de westerse mens haar intrede deed op Skull Island. En in The Maze Runner leek het aanvankelijk ook prima te functioneren…
Ach, ik orakel maar wat hè, al vind ik het bouwen van muren wel een betere oplossing dan de migratie van miljoenen gelukzoekers maar oogluikend toe te staan. Een politieke en ethische spagaat, waar je zonder hulp niet meer uitkomt als je eenmaal inzakt…
Vanuit mijn kleine veilige schuilplaats kan ik zoveel braakballetjes afvuren als ik nodig acht. Niet dat het zin heeft, het helpt hoogstens mezelf. Ik waan mezelf redelijk veilig achter de Vuur-Muur van de websiteprovider. Maar alles is relatief…
Hoe zal Trump zich inmiddels voelen? Leunt hij nog steeds comfi op de hem steunende rechtse rijke achterban van de VS? Omdat zijn leven nu eenmaal met vallen en opstaan is verlopen, zal hij ook deze penibele situatie wel weer te boven komen…
Op het juiste moment zullen de pecunia wel worden opgehoest om hem uit het gevang te houden, totdat de fraudezaak is behandeld. New York heeft hem heel wat geld opgeleverd met die foeilelijke Towers van ‘m, het Openbaar Ministerie haat hem echter…
Of hij de zaak gaat winnen? Ik denk het wel, omdat zijn strafpleiters er alles aan doen om alles zodanig te saboteren, dat hij, mits herkozen, weer rechtsbescherming geniet zolang hij First Man is. Het blijft boeiend, wat er in de VS gebeurt. America? Of Trump first?…
Barfman